one piece at a time

• johnny cash'in, çalıştığı cadillac fabrikasından emekli olana kadar her gün bir parça çalan ve bunları evinde birleştirerek hilkat garibesi bir cadillac sahibi olan ve bir nevi amerikan rüyasını gerçekleştiren amerikan vatandaşının hikayesini anlattığı şarkısı. yapı olarak sanki biraz şemsi yastıman'ın zanaat destanı'na benzer. sözlerinin türkçesi de aşağıdaki gibidir; belki bir müslüman bu sözlerle söylemeye cesaret eder.^*
  
  kırk dokuzda kentucky'den düştüm yollara
  ve detroit'e gittim montaj işinde çalışmaya
  cadillac'lara tekerlek taktırdılar ilk sene
  
  güzeller her gün önümden geçerken bakardım
  ve bazen başımı eğer, oturup ağlardım
  çünkü uzun kasa siyah bir tane isterdim ben de kendime
  
  sonunda aklıma bir plan geldi
  yerimde kim olsa aynı haltı ederdi
  eve götürecektim arabayı çaktırmadan beslenme çantasıyla
  yakalarlarsa beni kesin kovarlardı
  ama emeklilik geldiğinde tüm parçalar çantadaydı
  en az yüz bin edecek bir arabayı koyacaktım garaja
  
  her seferde bir parça
  üstelik hepsi bedava
  senin oralara gelince beni hemen tanırdın
  gezinirdim tarzımla
  hava atardım komşuya
  bilirsin benzeri yoktur benim arabanın
  
  böylece ertesi gün başlar başlamaz vardiya
  koca sefer tası elimde ve arkadaşların yardımıyla
  akşam bütün çantanın içi doluydu dişlilerle
  yaptığımı hırsızlık olarak görmedim asla
  lakin gm^* küçük bir parçayı aramazdı nasıl olsa
  özellikle de bütün plan yıllarca sürdüğünde
  
  ilk gün bir yakıt pompası aldım
  ikinci gün motorla bagajı aşırdım
  sonra da şanzımanla nikelajları eve götürdüm
  beslenme çantasına sığacak küçük parçalar da vardı
  mesela somun, cıvata, dört amortisör kolayca sığdı
  ama büyük parçaları arkadaşın karavanıyla yürüttüm
  
  şimdi buraya kadar plan iyi gitti
  parçaları birleştirelim deyince kafa dank etti
  ve fark ettik ki bir şeyler cidden yanlıştı
  
  bendeki şanzıman elli üç modelmiş
  motor ise yetmiş üçte üretilmiş
  cıvataları takalım deyince deliklerin hiç biri tutmadı
  
  bu yüzden doğru yerlere delik açmak gerekti
  ve adaptör seti kullanmak da icap etti
  ama sonunda çalıştırdık motoru, şarkı gibiydi homurtusu
  farlar ise sanki bambaşka bir alemde
  solda iki tane, sağda ise bir tane
  ama düğmeyi açınca üçü de yanıyordu
  
  arka kısımda görünüş de tam bir ucube
  yine de parçaları taktık ve iş bitince
  hah, fark ettik ki bir kuyruk yüzgeci eksikti
  o anda karım çıktı bahçeye
  ve besbelliydi gözlerindeki şüphe
  ama kapıyı açtı ve dedi ki, "tatlım, hadi gezdirsene beni."
  
  bari kasabaya inip plakaları alalım dedik
  ve arabaya binip doğrudan ana caddeye gittik
  bizi gören herkes kahkahalarla gülüyordu
  ama emniyettekiler bize hiç de gülmediler
  çünkü ruhsatı işlerken uğraştı bütün görevliler
  ve iş bittiğinde ruhsat otuz kilo çekiyordu
  
  her seferde bir parça
  üstelik hepsi bedava
  senin oralara gelince beni hemen tanırdın
  gezinirdim tarzımla
  hava atardım komşuya
  bilirsin benzeri yoktur benim arabanın
  
  eee! evet, red ryder^*
  cotton mouth^* konuşuyor
  psycho-bılly^** cadillac sürücüsü, cevap ver
  
  ne!
  
  ee, cotton mouth konuşuyor
  ve bu bendeki barbar-abanın^** kaça patladığını saymazsak, red ryder
  diyebilirsin ki uğraşmadan fabrikaya gitsem
  ve oradan alsam, daha ucuza gelirdi
  
  eee!, kaç model bu?
  
  eee, benimki '49, '50, '51, '52, '53, '54, '55, '56
  '57, '58' 59' model
  benimki '60, '61, '62, '63, '64, '65, '66, '67
  '68, '69, '70 model