12 angry men

• roman tadında muhteşem bir film. istisna olsa da bana genel de başarılı bir romanın verdiği tadı filmler vermez. kitap okurken aslında filmi siz çekiyorsunuz. senarist var kitabı yazmış ama yönetmen sizsiniz. kamera açıları, oyuncular, atmosfer, mekan hepsi size bağlı. bu da senaryo(kitap) iyiyse muhteşem bir film yapmanıza olanak tanıyor. bu haz muhteşem bir şey.
  
  işte bu hissi, 12 angry men'i izlerken hissettim. onlar terledi, ben terledim. onlar olayların oluş şeklini belirtti ben atmosferi oluşturdum. filmle kitap okurmuş gibi bir etkileşime geçtim. film bitene kadar ortaklaşa düşündük ve kim suçlu? sorusunu durmadan tartıştık. sadece bir ekrandan karelerin geçip gitmesini izlemiyordum ayrıca o karenin içindeydim. film boyunca aynı orada ki karakterler gibi sizde durmadan fikir değiştiriyorsunuz. kesin katil o ama ya değilse? ya bir kişinin hayatını haksız yere elinden alırsak? ya da suçluysa ve biz onu tekrar suç işlemesi için serbest bırakırsak? harikulade bir iş çıkartmışlar. zaman nasıl geçti anlamıyorsunuz.
  
  kesinlikle kült ve izlenmesi gereken bir film.