ihsan hala

• gördüğüm en hüzünlü yalnızlık hikâyelerinden biri…
  
  birçoklarının yaptığı gibi ihsan'ı cinsel yönelimiyle kabul eden ve bağırlarına basmış görünen köylüleri çokça takdir edemedim maalesef.
  
  ihsan'ın hep yardım, hep yardım, derken cinsel kimliğiyle değil de "zararsız" biri olmakla kabul edilebilmek için ne kadar çaba gösterdiği ortada. koca bir kasavetin içinde mutluymuş gibi rol yapmak zorunda kaldığı her halinden belli. onlara göre en ufak bir norm dışı hareketinde aforoz edileceği aşikâr…
  
  seviyoruz çünkü çalışkan, çünkü zararsız, çünkü neşeli… ama kadın olursa eşlerimizden kıskanırız, ama kadın olursa onu bir kadın olarak görürüz... biz onu kadın veya erkek değil bir insan olarak görüyoruz... bunlar ihsan'ın duymak istediği şeyler değil; sadece zarar görmeden yaşayabilmek için kendi mücadelesiyle yarattığı eksik kabullenmişliklerin dile dökülmesi.
  
  o cenderenin içinde yalan da olsa kendine bir mutluluk çıkarabildiği, bütün köşeli kafalara rağmen kendini bir nebze de olsa kabul ettirebildiği için dünyanın en güçlü insanı, kocaman, yapayalnız bir kahraman ihsan…
  
  gönlünün arzu ettiği gibi sevil. bunu bütün kalbimle diliyorum…