ah-ga-ssi

• bir kere daha şuna kani oldum ki uzakdoğu sinemasındaki erotizm bana hiç erotik gelmiyor. bir yanda ilişki, diğer yanda erotizm var ve sanki bu ikisi birbiri içinde erimiyor gibi. erotizm süs olarak kalıyor, ilişki de çocukça. bu ikisi birleşmediği için aradaki dolgu malzemesi işlevini de kah şiddet öğeleri kah abartılı cinsellik görüyor. kadınlar arasındaki ilişkileri gösterebilmek kendinde zor bir şey zaten ve karakterlerin yaşı küçüldükçe, birbirine yakınsadıkça arzuyu doğuran gerilim iyice kaybolup özgürleşme mücadelesine indirgeniyor. ( iki farklı kültürün sanat yapma tarzını karşılaştırmak pek doğru olmayabilirse de, carol'ı zevkli kılan tam da olgun kadın- genç kız arasındaki asimetrinin doğurduğu arzuydu mesela)
  
  ilişkilerin doğulu tarzlarına aşina olmadığım için de hayal etmekte güçlük çekebiliyor olma ihtimalim açıksa da, sonuçta gördüğüm yapaylık filmi beğenmemem için yeter sebep benim için. karakterler üzerindeki etkilerini filmin akışı içinde göremediğim cinselliği izlemekten hoşlanmıyorum. keza şiddeti de. öykünün içine yedirilemediğinde olumsuz niteliğe bürünerek izole edici, bütünlüğü parçalayıcı olabilecek kadar güçlü şeyler her ikisi de.