when the tigers broke free

• roger waters'ın ölen babası hakkında yazdığı şarkı.
  
  tabi sadece babasına değil, genel olarak ölen tüm askerlere ve özellikle tüm babalara yazdığı şarkı. şarkı arkadan gelen bir rüzgarın uğultusuyla gizemli bir şekile başlıyor, ama devamında daha en başından bir savaş şarkısı olduğu belli olan bir marş geliyor. şarkının sözleri girdiğinde ise gerçekten donup kalmamak mümkün değil, en azından benim için öyle oluyor. iğrenç bir hava, geri çekilmek isteyen ingiliz askerleri ve geri çekilmelerine izin vermeyen komutan.
  
  and the anzio bridgehead
  was held for the price
  of a few hundred ordinary lives.
  
  her dinlediğimde anca bu kadar güzel anlatılabilirdi diyorum. yüzlerce insan, evinden çok uzaklarda, bilmedikleri bir yeri savunuyorlar ve sadece birkaç yüz sıradan hayat yitiriliyor.
  
  şarkının en etkileyici yönlerinden biri babasının ve diğer insanların nasıl öldüğünü, tankların nasıl saldırıya geçtiğini, savaşın ne kadar kanlı olduğunu anlattığı kısımda arkadan gelen müziğin yükselmesi. ama bu müzik benim kulağıma acılı bir müzikten ziyade bir kahramanlık müziği gibi geliyor. herkesin yaptığı gibi roger waters da bu sıradan yüzlerce binlerce hayatın kaybolduğu savaşı bir zafer olarak gösteriyor. ve şarkının en sonunda, waters bu kanlı savaşı anlattıktan sonra şunu diyor:
  
  işte üst komuta babamı benden böyle aldı
  
  bunu söyledikten hemen sonra arkada çalan o marş bıçak gibi kesiliyor, yerini sessizliğe bırakıyor. ve arkadan tekrar o gizemli rüzgar uğultusu geliyor..