sing street

• fragmanına bakıp ergence bir film olmuş demiştim. once'ı çok sevmiş biri olarak john carney yapmaz öyle şey diyerek başladım izlemeye.
  
  filmi öneren arkadaşım izlerken hep bir sırıtma halinde olduğunu söylemişti. tuhaftır ben de hep bir gülümseme halinde izledim. alakasız yerlere sıkışmış komik anların bunda etkisi olabilir. eğer benzer bir hayaliniz varsa dalıp gidiyorsunuz. ayrıca abisiyle olan dialogları klişe önermelerle dolu da olsa, hem gerçekçi hem de yerinde olmuş. müzikte fütürizm'e takmış biri olarak buna değinilmesi çok hoşuma gitti. tabi giorgio moroder beklemeyin.
  
  mutlu üzgünler de unutulmamış.
  --- spoiler ---
  
  "your problem is that you're not happy being sad. but that's what love is, cosmo. happy sad."
  
  --- spoiler ---
  
  en son sahnedeki yazı duygulandırdı. ^*
  ne diyelim eline kalemine sağlık john carney.