bir avuç cennet

• ilk kez ilkokul 2.sınıfta izlediğim trt2nin az önce tekrar yayınlaması ile bir kez daha akıllara gelmiş başarılı film. ilkokul 2 de izlemiş olmama rağmen unutmamam zaten filmin başarılı bir eser olduğunu gösteriyor.
  o küçük yaşta izlerken, meşhur ayna tutma sahnesinde balkonda bulunan kıza aşık olmuştum. filmi izleyip, sütümü içip yattıktan sonra bütün gece kızı rüyamda görmüştüm. bu sahnenin küçük bir çocuğun üstünde bile etkili olmasında şüphesiz ki başarılı kadrajların etkisi büyük. balkondaki zengin aile gösterilirken kamera asla balkona yerleştirilmiyor, sürekli aşağıdan görüyoruz ve onların söz konusu duruma uzaklıkları ve söz konusu ailenin gözünden zengin aile çok daha net gözüküyor.
  aşağı yukarı yerleşmiş türk filmi mantığına göre duygu sömürüsüne neredeyse hiç baş vurulmaması ve gerekenden fazlasını göstermemenin de son derece yerinde bir karar olduğunu düşünüyorum.
  kamera çocuklar arasına girdiğinde senaristin ve yönetmen^*in başarısı bir kez daha ortaya çıkıyor. kuvvetli gözlem yetenekleri olduğu bu sahnelerden anlaşılıyor. çocuklarla ilgili gösterilen ayrıntılar, hakkınca yapılan karakter çözümlemeleri olduğunu gösteriyor. ancak konu büyüklere geldiğinde karakter çözümlemelerinin biraz sığ kaldığı söylenebilir. tarık akan ve hale soygazinin canlandırdığı karakterler tek başlarına incelendiğinde köyden istanbula gelmiş ebeveyn profili görmek biraz zor. hale soygazinin çizdiği ailesine düşkün annenin kocasıyla olan diyalogları yani konunun düğüm noktalarının bize verilebileceği en önemli yer, daha dikkatle yazılsaydı sanırım filmin akılda bıraktıkları artardı.
  tarık akan gayet tatminkar bir performans sergiliyor fakat yuvasına kol kanat germeye çalışan babanın yaşadığı sorunlar, büyükşehire uyumsuzluk gibi konular onun karakteri üzerinden bize gayet net verilebilecekken sanırım abartıya kaçmamak çabasıyla bu gibi konular biraz silik kalmış.
  adı fazla anılmayan ama çekildiği dönem içinde değerlendirildiğinde, o dönemki türk sinemasından beklentilere fazlasıyla cevap veren bir film olmuş kanaatindeyim.
  yurdumda pek sık yaşanan bir durumu bana her şeyin altını çizmeden yansıtmaya çalışan ve üzerine düşünmeme fırsat veren filmde emeği geçen herkese teşekkür de etmemiz gerek elbet; ellerinize sağlık.