hale bopp

• 97 yılı ilkbaharında, yani ben henüz dokuz yaşındayken, oyun oynamakla meşgul gözlerimi gökyüzüne diktiğimde aşkımızın başladığı, biri diğerinden daha silik olsa da çift kuyruğu olan bir yıldız.
  
  inanılmaz bir andı, çok net hatırlıyorum o anı. hemen şaşkınlık ve coşkuyla haykırıp, parmağımı bu parlak cisme dikmiş, heyecanıma ortak olmaları için arkadaşlarıma seslenmiştim. bir iki saat hayranlıkla izlemiş, ardından pencereden sarkıp bizi çağıran seslere kulak kabartıp evlerimize yollanmıştık.
  
  sanırım gökyüzüne, genel anlamda astronomiye merakım bu olaydan sonra başladı. o cisim neyin nesiydi diye aratıp bakınca, hale-bopp reis çıktı karşıma.
  
  evet, unutmayacağız seni hale-bopp. silinmeyecek anıların belleğimizde. heil bopp!.. yok yok, o öyle değildi. hale-bopp!.. yaşa! ve lütfen çemberi çok geniş alıp özletme kendini. yine dön bize. tabi senden geriye erimeyen bir şeyler kaldıysa. kalmıştır. inanıyoruz.
  
  #unutmaunutturma