the source

• kronolojik sıralamanın başında yer alan ve forever ırkının ortaya çıkış hikayesini anlatan yeni ayreon albümü.
  çıktığı günden beridir, yani iki haftalık bir süredir başka şarkı dinleyemememden sorumlu albümdür aynı zamanda. öncelikle, arjen kesinlikle merak uyandırmayı ve sonrasında bu merakı beslemeyi çok iyi biliyor. albüm çıkışı öncesinde takipçilerine oynattığı "who's the musician?" oyunu ve şarkılardan derlediği videolar albümün çıkış tarihi olan 28 nisanı takvimde işaretlememe sebep oldu.
  
  ayreon soundu her albümde olduğu gibi bu albümde de var fakat forever hikayesine dönüş beni çok sevindirdi.
  
  her yeni ayreon albümünde çoğu vokal için "bu vokal neden kendi grubunda bu şekilde söylemiyor?" sorusu aklıma geliyordu, keza bu albüm de farklı olmadı. öncelikle, benim için albümde ışıldayan isimlerden biri floor jansen oldu. after forever günlerini tenzih ederek, neden nightwish'e ait albüm kaydında floor'un bu denli kullanılmadığını sorguladım durdum (hatta biraz da üzüldüm).
  bana kalırsa, floor gerçekten de yer aldığı her şarkıyı olabilecek en iyi haline getirmiş. tek hoşlanmadığım nokta, albümde her vokalin bölümü, sahip olduğu role oldukça uygun şekilde yazılmışken; floor'un biologist karakterinin sanki bir nebze rolünün dışına çıkmış olduğuydu - sanki kendi endişeleri ve düşüncelerini anlatmaktansa, şarkıyı toparlayan karakter konumunda geldi bana daha çok.
  
  her ne kadar epica seviyor olsam da, epica'nın "ama rockçıyız herkes bilsin yani" havası beni yer yer irite ettiğinden, simone simons'u epica albümlerine nazaran çok daha rahat gördüm ve kendisini oldukça geliştirmiş olduğunu düşünüyorum (bu özelliğini epica'da da görebiliyoruz gerçi).
  
  hansi kürsch'ü bu grup içine dahil etmiyorum, adam her zaman iyi açıkçası ("whatever you do, hansi does it better").
  
  bu isimler dışında, tommy karevik, russell allen ve michael mills'i bu albümde dinlemeye doyamadım. genel olarak karakterler ve vokallerin hepsi harikulade zaten.
  
  şarkı isimlerine albümün tamamını dinlemeden önce spoiler olmaması açısından bakmamıştım, burada da albümü dinlemeyenler için şarkı ismi yazmak istemiyorum ama albümün ikinci yarısını, ilk yarısından daha çok sevdim ve bu yarıda beni duygulandıran şarkılar oldu.
  
  benim için ayreon özelinde hala 01011001 önde geliyor olsa da, the source şimdilik yılın albümü oldu. progressive metal ve sci-fi severler için kaçırılmayacak bir albüm.