bir anlık hevesle alınıp hiç kullanılmayan şeyler

• (bkz: katı meyve sıkacağı)
  mutfak çekmecesinde boş yer işgal ediyor. sıkma sonrası çekeceğiniz temizlik zahmeti, içilen 1 bardak portakal suyunun verdiği marjinal faydadan daha fazla. o yüzden cadde başında büfe falan işletmiyorsanız almayınız efendim.
  
  (bkz: koşu bandı)
  balkonda gerili ipleriniz ve mandalınız varsa, ikinci bir çamaşır askılığına bence gerek yok. don, havlu, çorap ve atlet başta olmak üzere muhtelif türden tekstil ürününün üstüne atıldığı eşyadır.
  
  (bkz: pilates seti)
  çocuğunuz varsa oyuncak niyetine kullanılabilir. çocuk yoksa gerek yok. ilk gün topun üstünde zıp zıp yapıp ikinci gün ayağa dolandığı için havasını indirecek ve dolaba kaldıracaksınız.
  
  (bkz: ekmek yapma makinası)
  valla bu eşya için herhangi bir teşbih yapmayacağım. ömrü hayatımda ben böyle gereksiz, böyle saçma sapan bir ürün görmedim. lan pahalı bi de. ilahi kapitalizm. sen nelere kadirsin. zorla aldırdı hanım. yapma dedim, etme dedim. israftır dedim. dinlemedi. neymiş, hamuru ve suyu koyuyormuşsun, her şeyi o kendi ayarlıyormuş. lan sanki günde 10 ekmek tüketen bir aileyiz. toplasan haftada 1 tane bile yemiyoruz. onu da almak istesem fırından alırım. karadenizli dayılar mis gibi odun ateşinde yapıyorlar. 1 lira verip geleceğim. bu kadar basit. ama yok. kendi ekmeğini kendi yapacakmış. neyse. heves etti aldı. içi pişmemiş 2 tane ekmek yaptı. baktı beceremiyor. attı köşeye. 2 yıldır evin içinde oradan oraya hicret ediyor. en son yatak odasında gardropta tabu ile tavla oynarken yakaladım