witness

• açıkçası tarafımdan son derece yetersiz ve beklentinin altında karşılanan bir albüm oldu witness. yıllarca, hatta kadın ısrarla teen'lere oynadığı dönemden bu yana köpekler gibi daha 'ciddi' ve daha 'olgun' işler yapmasını, albüm konseptlerinin artık troll ve parody tadında olması yerine, daha olgun pop ve daha ağır soundlar denemesi yönünde saçma sapan bir istek inadına girmiştim, ancak witness ile bu beklentimin ne denli yanlış bir beklenti olduğunu da somut bir örnekle netleştirmiş oldum.
  
  albüm, genel olarak bir konsept ve amaçlanan tema sound, sözler ve genel olarak tercih edilen şarkılar ele alındığında oldukça uyum içerisinde oluşturulmuş bir şarkı. ama asıl sorun da tam olarak bu noktada baş gösteriyor zaten. albüm konsept olarak o kadar 'ayırt edilmesi zor' bir noktada ki, 1. şarkıyı başlatıp, 7. şarkıya geldiğinizde kaç şarkı dinlediğinizi tracklist'e bakmadan asla anlayamazsınız. şarkıların hepsi ama hepsi birbirine benzer ve hemen hemen birbirlerinin devamı niteliğinde işler. oysa ki konsept ve uyum doğrultusunda bir iş yapmak asla ama asla bu değildir (bkz: in the zone) ve (bkz: confessions on a dance floor)
  
  katy, albümün yadırganma ihtimalinin ne denli yüksek olduğunu öngörmüş olacak ki, ilk üç single olarak sevilmesi ve kabul edilmesi en kolay ve en garanti işleri piyasaya ardı ardına sunmuş. chained to the rhythm ilk yayınlandığında deli gibi sevmiştim. nitekim hala çok severim. sözlerinin bir takım politik dokunuşlar içeriyor olması insanlar tarafından yadırganmış olsa da, ben bu durumu katy'nin şarkıya çektiği video ile efsanevi bir şekilde göğüslediğini düşünüyorum. seçim döneminde hilary clinton'dan daha çok adından bahsettiren bir kadının, trump'ın başkan olmasının ardından 'neyse siktir et ben işime bakar, paramı cukkalarım' düşüncesi ile proje insan olduğu olgusunu çatırdatması çok hoş geldi bana. kaldı ki siyasi görüşümüz bile asla aynı değil bu hatunla, ona rağmen arkasında duruyorum bu yaptığının.
  
  ardından bon appetit gibi lezzetli ve smash hit geldi. şarkı 'senin dalağını sökerim, beni ezberlemek zorundasın' dercesine bir melodiye ve nakarata sahip. ilk dinlediğiniz an yakalıyor, hapsediyor zaten. çıktığının 3. günü havaalanına milano'dan dönen bir arkadaşımı almaya gittiğimizde, dönüşte bon appetit çaldığında 'aa bu kimin şarkısı ya, tüm gece klüplerinde bu çalıyordu, shazam'lamama rağmen bulamadım' demesi bile yayınlanmasının 3. gününde bu denli bir etki etmesi kaçınılmaz oldu tabii ki. şarkıya çekilen müthiiiişş video kliple birlikte katy arşivinde en güzel yerlerden birini aldığını düşünüyorum.
  
  gelelim albümün temel yapıtaşı olan swish swish şaheserliğine. şarkının soundına mı, sözlerine mi, nicki minaj'nin konuk olmasına mı iltifatlar dizeyim, bilemiyorum. şarkı tam anlamıyla katy'nın neredeyse tüm kariyerine tek başına meydan okuyabilecek güçte bir iş. slow bir girişin ardından başlayan o insanı olduğu yerde harekete geçiren sound, şarkının geri kalanının ne kadar catchy olduğunun bir özeti aslında. gerçekten uzun yıllar eskimeden ortalık marşı olabilecek güçte, efsanevi bir iş bence swish swish. özellikle nicki için tek kelime bile edemiyorum artık. hatun bir şekilde dahil olduğu tüm şarkıları perfection seviyesine ulaştırıyor. sesi nasıl oluyor da her şarkıya bu kadar yakışıyor ve nasıl da kendi verselerinde sanki başka bir şarkı dinliyormuşuz hissi yaratıyor, hiçbir fikrim olmamasına karşın bir şekilde yine çıta nirvanadan asla aşağıya inmemiş.
  
  açık bir şekilde söyleyebilirim ki, bu saydığım 3 parça dışında katy bir video klip çekmediği sürece bir şarkısını açıpta dinleme isteği uyandırmıyor albüm bende. son derece vasat benim için. max martin gibi bir sektör tanrısı herif, nasıl olurdu cesetlere bile hayat veren adam, katy gibi büyük bir silahın albümünde bu kadar yetersiz işler yapabiliyor, aklım almıyor. en azından styling ve sound olarak bir farklılığa gitmesi bile, sektörde ki ağırlığının tartışılması konusunda kendisine oldukça yardımcı olacaktır diye düşünüyorum. ama söz veriyorum bir daha ciddi ve ağır işler yapmanı talep etmeyeceğim katy. ben seni böyle sevemedim bebeğim.