vişnezade

• doğup büyüdüğüm ve tadına doyamadan taşınmak zorunda kaldığım mahalledir. hayatımın en güzel yılları geçti o mahallede.
  
  birçok ünlüyle de komşuyduk tabi başta rahmetli süleyman seba, ara ara bizim sokağın önünden geçerdi, heyecanla yanına koşardık süleyman seba diye o kadar içten, o kadar tatlı bir insandı ki hepimizle ayrı ayrı koca insanlarmışız gibi muhabbet ederdi. asla bizi es geçmezdi. her geçisinde 987864658 kere imza ister, her seferinde o sevecenliğiyle sanki ilk defa istemişiz gibi imzalardı. adamın etrafını apaçi gibi sarar sorulara boğardık.
  
  o zamanlar televole'de kendisine bi alman kurdu hediye edildiği haberi vardı. bir gün o köpeği sormuştuk, köpek yok, kandırdılar beni demişti. o kadar üzülmüş, o kadar kızmıştım ki, nasıl olur da süleyman seba amcayı kandırılardı. çünkü bunu söylerken baya üzgün söylemişti. hala gözümün önünde o ifadesi, öyle de tatlı, öyle naif bi adamdı.fenerbahçeli olarak hayatımda en çok saygı duyduğum insanlardan birisidir. toprağı bol olsun.
  
  bir de atilla ilhan vardı. o da orda oturuyordu.kendisini es geçmemek asla olmaz. onunla ilgili de aklımda kalan en büyük şey, muhteşem şıklığıydı genelde akşamaları görürdük. çok şık giyinirdi, yine biz apaçiler atilla ilhan amceaaa diye peşinden koşardık. o da hep bize gülümser selam verirdi.
  
  böyle güzel anılar biriktirme şansı verdi bana o mahalle. öyle güzel çocukluk, öyle güzel hatırlar. oradaki tarihi ahşap evde yasamanayrıcalığına erişmiş ancak daha sonra yıkılacağı için taşınmak zorunda kalmıştık.halbuki biz taşındıktan seneler sonra yıkılmıştı evimiz hem de oradaki akrabama ziyarete gittiğim gün, gözlerimin önünde yıkılmıştı. çocukluğum, sobalı odamız, süleyman seba, anılarım hepsi birden bire gözümün önünde yok olup gitmişti.
  
  velhasıl kelam bence beşiktaş'ın en güzel mahallesidir.çok güzel insanlar geçmiştir oradan. hala çok güzeldir ancak siz onu doksanlarda görecektiniz.
  
  duygulandım şimdi:(