sözlük yazarlarının duygu durumları

• acayip değişken.
  
  efenim, hayatımdaki en büyük problemim, duygularımı insanlara yansıtamıyor olmam ve tam olarak ne hissettiğimi bilmememdir.
  aslında oldukça duygusal bir yapıya sahibim. ancak yalnızca kendi iç dünyamda durum böyledir. yani bir olay esnasında ne hissettiğimi, insanlara tam olarak lanse edemiyorum. dolayısıyla insanlar benim ne yapmaya çalıştığımı anlayamıyor ve olağandışı olaylarda sıradan tepkilerime anlam veremiyor. yahu ben arabaya ölü insan bedeni taşımış adamım. evet bu garip değil, ancak suratımda ki ifade sanki elimde ki çöp poşeti de onu çöpe atmaya gidiyormuşum gibiydi. öylesine duygusuz, öylesine sakin. hemde içimde inanılmaz bir çaresizlik ve korku hissi olmasına rağmen...
  
  insanlar beni genelde duygusuz ve kibirli bir herif olarak lanse etse de katiyyen böyle birşey yoktur. utanacağınızı bilsem yüzünüze tükürmek isterdim ama ondan da anlamazsınız ki siz!.
  
  gördüğünüz gibi; açıklamayla başladım, okur; "ulan herif birşeyler anlatacak galiba" diye okumaya başladı, finale bak, hababam sınıfı esprisi. allah benim belamı vermiş usta, (bkz: kova burcu) erkeklerine selam ederim.
  
  bahsi geçmişken;
  
  "beyler atın sigaraları, mahmut hoca geliyor.:
  
  (bkz: münir özkul) saygıyla anıyorum. ışıklar içinde uyu usta.
  
  edit: minur özkul değil, münir özkul olacakmış. özür dilerim usta. ismini bile doğru düzgün telaffuz edemedim. bu ayıpta bana bir yüzyıl yeter.
  
  edit: -de, -da eklerinin kullanım yanlışlığıyla ilgili bilgilendirmesinden ve samimi mesajından dolayı, @sandalyeyikimaldibiryarsevdimkelkaldi ' ya teşekkürlerimi sunarım.