küçükken istenen ama sahip olunamayan şeyler

• (bkz: bisiklet)
  
  çok ama çok istemiştim. almanya da çalışıp yaz tatillerinde memlekete gelen bir arkadaşımız vardı. her yaz yeni bir şeyle gelirdi. o gelişinde bisikletle gelmişti. mahallenin çocukları hep peşindeyiz. kız bir havalı hir havalı. kimsede bisiklet yok o zamanlar. herkes yalvarıyor binmek için, o da, herkesi inletip canı isterse olur diyor. ben de bir gurur bir gurur, çok istiyorum ama yalvarmak da istemiyorum. çocukların düştüğü halleri görüyorum.her gece o bisikleti düşünüp uyudum bir ay boyunca elimi bile sürmedim. sonra gittiler, bisikletini arabalarına yükleyip.
  
  ardan zaman geçti babamdan istedim “paramız yok” dedi, oysa vardı, peki dedim.
  
  yıllar yıllar sonra artık ben genç kız olduğumda küçük erkek kardeşim ister istemez alındı. bunu da gurur yapıp o an içimden ve gece gizli gizli ağladım.
  
  kardeşim ısrar etse de hiç binmedim. sonra yine biraz zaman geçince denedim ama beceremedim.
  
  yıllar içinde ne zaman bir yerde görsem denedim ama hiç beceremedim. hala da isteyip öğrenemediğim şeylerden biridir, bisiklet kullanmak. nasıl yaralanmışsam artık