0.00

• 0’00” (4’33” no.2) (1962), yoko ono ve toshi ichiyanagi için yazdığı bu çalışma herhangi biri tarafından herhangi bir şekilde icra edilebilir, burada icracı sahnede gündelik hayattan herhangi bir eylemde bulunur, çıkardığı sesler amplifiye edilerek bütün salona duyrulur, icra istenildiği kadar uzatılabilir [böylece cage kompozisyonun diğer bir temel ögesi olan süre boyutunu da ortadan kaldırmış olur], hatta icracı çıkardığı sesleri feedback ile dilediği kadar uzatarak sahneden seyircilerin arasına iner ve onlar gibi dinler -bunun en akılda kalıcı, en konuşulan örneklerinden birisi ‘icracı’nın sahnede blendara sebzeler atıp içmesidir-.