yavuz özkan

• güneşi sevdiğini hatırlıyorum; erken bir sonbahar gününde,
  bebek sahilinde kahvaltı yaparken...
  güzel mavi gözleri, sanki ışıklardan hayat emer gibi...
  yeni bir filmin sonunu duyduğumu hatırlıyorum; uzunca bir monolog,
  tembel bir hüzne sarılı...
  
  mavi gözlerine güneş yakışan adam, belki büyüleyecek kadar insan!
  azıcık yorulmuş kalbine, bir vakit gülümsemesinden aldığım güzel hissiyattan bir parça,
  çokça sevgiler "omza bırakılan sessiz bir hırka" niyetine....