fayton

• mitoloji denilen apayrı, bambaşka dünyadan aramıza katılmış bir kelimedir fayton da. helios namlı ve apollo ile karıştırmamamız gereken güneş tanrısının oğludur fayton, batı dillerindeki adıyla phaeton ya da.
  kendisi yalnızca ölümlü annesi clymene'yi tanımaktadır, bilmektedir; babasının helios olduğu yolunda rivayetler ise boldur lakin. işte bir gün tam da bunu öğrenmek için güneş'in sarayına gider phaeton. orda görür helios'u; onun babası olup olmadığını öğrenmek yolunda sorduğu sorulara helios içten bir "evet" ile karşılık verir, bununla da yetinmez hatta, "dile benden ne dilersen" der, "baban olduğunu kanıtlamak için styx ırmağı üzerine and içerim ki, her şeyi yaparım."
  phaeton'un gözü yükseklerdedir. babasının her allahın günü arkasına güneşi koyup gökyüzünde sürdüğü ve bu şekilde günü yarattığı atlı arabayı bugün de o sürmek ister.
  helios açık çek vermekle içine düştüğü hatayı hemen görür. "oğlum, olmaz bu iş" der; "sen ölümlüsün, düşün ki tanrılar bile kullanamıyor bu arabayı, zeus'un bile elinden gelmez" der; "yukarda ne olduğunu merak ediyorsan ben sana anlatayım: zodyak canavarları var, boğa var, aslan var, akrep var, yengeç var" der; "seni öldürürler onlar, başka bir şey iste benden" der. tüm bu çırpınmalarına phaeton nuh der, peygamber demez oysa. baktı ki çocuk dikkafalı, baktı ki styx ırmağı üzerine söz verdi bir kere, boyun eğer helios ve oğlunu arabaya bindirir.
  sonra ne olur? rezillik tabii: bir yabancıdan korkan ve şaha kalkan, coşan atlar, bundan korkup dizginleri elinden bırakan phaeton'dur olan. kaybolan kontrolle gökyüzünde gittikçe alçalmaya başlayan güneş yüklü araba sadece sıcaklığıyla başta olympos olmak üzere çevredeki tüm tepeleri tutuşturmaz, aynı zamanda ırmakları buharlaştırır, ülkeleri çöl eder, insanları karartır. öyle ki, nil ırmağı kaçacak bir delik arar, sonunda bulur da; ama bir daha hiç çıkarmaz başını ordan, kimse bilemez o günden bugüne kaynağını. öyle ki, libya baştan başa kavrulur. ve öyle ki, habeşistan halkı kapkara oluverir, öyle kalır.
  bu tatsız panayırı gören zeus tez zamanda olaya el koyacaktır tabii: eline alır yıldırımını, phaeton'a fırlatır. isabetli bu atış phaeton'un da, o yıkımın da, bu entryinin de sonu olacaktır. phaeton'dan geriye işte bu buruk hikaye, bir de o sürdüğü, hayır, süremediği gibi -tercihan dört tekerlekli, tek körüklü- at arabalarına verilen fayton adı kalır.