aklım tökezliyor

• ahmet telli'nin barbar ve şehlâ isimli kitabında yer alan şiiri, benim de diyerek:
  
  gümüşün sessizliği düşünce ayın şavkına
  tökezliyor dilimin ucunda kanattığım söz
  ıslığımı unuttum yıllardır, şehrin metalinden
  çığlıklar fırlıyor, imdat sesleri, fren patlaması
  oğlumun aşk diye yaşadığı vahim görüntü
  termik bir ışınım diye biliniyor şehirde
  
  ve bir tereddüte yer bırakmıyor olmakta olan
  benimse aklım tökezliyor şehrin sokaklarında
  
  zihnimde uzak bir çağrışım: şiir ve aşk
  yani zamanın ağır ve sâkin akıp gittiği
  kelimelerin haysiyeti, dostluğun sıcaklığı
  aşklarınsa gözyaşı istediği masûmiyet
  kitaplardaki mürekkep kokusu gibi hepsi
  kaybolup gitmiş şehrin yakın tarihinde
  
  ve kendine yetmiyor olmakta olan
  benimse aklım tökezliyor şehrin ortasında
  
  şimdi komik hatıralar diye bakılıyor
  siyah beyaz fotoğraflardaki ciddiyete
  ve bunların birinde haykıran militanın
  cesaretine ki, haykırıyor o en kalabalık
  caddesinde şehrin: "kardeşler! ölüm
  nereden ve nasıl gelirse gelsin…"
  
  ve bir unutuşa nasıl sığıyor her şey
  
  benimse kalbim tökezliyor