avcı

• ergin günçe şiiridir:
  
  "kalbim bu sessiz sonbaharda
  bugün atlaslara inanma sakın
  düz bir tepsidir dünya
  yolun sonuna ulaştın artık
  güzel bir durum kıyısındasın
  
  bir kırmızı fenersin bir hayli dokunaklı
  uzayan kar tipisi altında
  kalbim, dağların kaybolmuş senin
  kurtlar falan inmiştir bembeyaz ovalara
  bir ağlayışı sustuğun belli
  şarkılarını söylerken
  
  kalbim göller bölgesindesin
  ne olur gölgeli yollardan yürü
  avcısın, çünkü bir orman içindesin
  sulardan içiyorsun, meyvelerden yiyorsun
  tırmanmak istiyorsun bir tepe daha
  güleçsin nedense bir çocuk gibi
  köpeğine gençliğini anlatıyorsun
  
  güneş bir portakal çığlığıyla battı
  tutukluk yapıyor kırma tüfeğin
  derme çatma kulübenden uzaksın
  kalbim bir telgraf çek kendi kendine
  seni bekliyor son yolculuğun
  tenha bir istasyonda
  
  ilk karakola teslim ol ya da
  köpeği bir dostuna emanet bırak
  ormanda bir köşeye göm fişeklerini
  anıları bir müzeye gönder istersen
  bunca yıl yaşadın yakalanmadın
  güzel suçlar işledin bir tarih oldun artık
  eğer bana sorulacak olursa
  
  her hüznü her sevgiyi ayakta alkışladın
  gül kökünden bir pipo
  bir yasemin ağızlık
  yadigar kalsın bezirganbaşı
  tüm avcılara yadigar kalsın"