ekşi itiraf

• yeni evli arkadaş, akrabalardan bıktım. muhabbetleri, geyikleri, dertleri, heyecanları 'kopyala yapıştır' yapılmış gibi aynı hepsinin.
  
  yeni evli arkadaş, akraba ile sohbete başlanır. hep onlar konuşur, siz dinlersiniz. anlatacak çok şeyleri vardır.
  
  sohbetin ilk 10 dakikasında, belediyeden reklam ücreti almışcasına evlilik propagandası yapıyorlar; "evlilik çok güzel, sen de gelsene.", "yok mu birileri?", "seni ne zaman evlendiriyoruz?" vs vs.
  
  sohbetin ikinci 10 dakikasında, eş dedikodusu yapıyorlar; "çok baskıcı.", "gece hayatımı bitirdi.", "halısahaya bile gidemiyorum.", "sülalesini gezmekten bıktım." vs vs.
  
  sohbetin son 10 dakikasında, evlilik eleştirisi yapıyorlar; "borçlar öde öde bitmiyor.", "kayınvalide her şeye karışıyor." ve "sakın evlenme" ile sohbet tamamlanıyor, herkes hayatına devam ediyor.
  
  mesai bitse de eve gitsem, onu görsem diye tutuşturmayan, anlayışı, güler yüzü bir ömür sürmeyecek biriyle, sırf annenizin gönlü olsun, konu komşu 'evde kaldı' demesin diye önünüze çıkan ilk kişiyle evleniyorsunuz. sonra da dandik dertlerinizi dinlemek bize düşüyor. evlenmeyin oğlum. sapık mısınız, aptal mısınız?