pneuma

• ilk dinleyişte bile kendisini dinleyicinin etkisine alan tool'un 2019 çıkışlı fear inoculum albümünde 2. sırada bulunan parçası.
  
  parçanın giriş kısmında ve devamındaki bas vuruşları harika. parçayı ikinci kez dinleyeyim dememe gerek kalmadan çok sevdim diyebilirim. 6. dakikadan itibaren artan bir ritim var ki of ki off. 13 yıl beklediğimize değdi be a dostlar çok mutluyum. ^*
  
  gelelim parçanın sözlerine ve anlattıklarına.
  fear inoculum parçasından yola çıkarak bu albümün spiritüel hayatı, felsefeyi anlatacağını tahmin etmiştik. kaldı ki bu konu zaten tool'un parçalarında temel aldığı konulardan birisi. anlaşılan o ki bu parça ve genel olarak bu albüm bu felsefe üzerine işlenmiş.
  
  pneuma kelimesinin anlamının özet olarak ruh olduğunu kısa bir araştırmayla öğrenebiliyoruz zaten. parçanın sözleri üzerinden anlatılmak isteneni inceleyelim.
  
  " we are spirit bound to this flesh
  (we) go round one foot nailed down
  (but) bound to reach out and beyond this flesh, become pneuma"
  
  burada bizim aslımızın -ruhumuzun- bir ete bağlı olduğu hatta bir çiviyle bağlandığından fakat bu etin ötesine geçmek gerçek "ben" le -ruhla- tanışma isteğinden bahsediliyor.
  
  "we are will and wonder, bound to recall, remember"
  
  etin daha ötesini merak ediyoruz ve görmek istiyoruz.çünkü biliyoruz ki aynada gördüğümüz gün gelince çürüyüp yitecek bir maddeden ibaret, ruhumuzla henüz tanışmadık. evet burada insanın daha ötesini görmek istemesinden bahsediyor. peki bu isteği herkes hisseder mi herkes merak eder mi? hayır.
  akılla bir ruhunun olduğunu bilse bile özellikle günümüz dünyasında insanlar kendilerini bir madde olarak görmektedirler. çoğumuz duygularını bile hissetmekte zorluk çeken, kendimizi diğer insanlara beğendirebilmek için envai çeşit kıyafet, ayakkabı, teknolojik aletlerle donatıyoruz. kendimizi bir ruh olarak değil değeri olan bir "mal" olarak görüyoruz. eğer dünyada değerli bir şeyler varsa bu değersiz bir şeylerin de olduğu anlamına gelir. insanlar kendilerini değerli hissetmek için ve kendilerini başkalarına değerli gösterebilmek adına yüksek lisans yapar, dil öğrenir, mesleğinde en üst kademelere ulaşmaya çalışır, arabasının son model olmasına dikkat eder (bu bahsettikleri tabi ki her durum için geçerli değil.) bu bahsettiklerim tamamen maddenin isteğidir. kendisini bir"mal"gibi gören insanın. ama özümüzde yani ruhumuzda değer diye bir kavram yoktur, yukarıdaki bahsettiklerimin hiçbirisinin ruh için bir önemi yoktur. ruhun bunlara ihtiyacı yoktur, ruhunu deneyimlemek isteyen insan bu tip isteklerin spiritüel dünyada ne kadar anlamsız olduğunun farkındadır.
  bu dizede es geçemeyeceğim bir nokta daha var ki o da sondaki "remember" kelimesi. hatırlamak ama neyi? ruhu. peki daha önce görmediğimiz bir şeyi nasıl hatırlayacağız? demek ki daha önce biz ruhumuzu gördük daha doğru ifadeyle deneyimledik ve hissettik, üzerimizdeki etlere bürünmeden önce. belki de bir tanrı parçasıydık ayrıldık o parçadan kim bilir?
  
  "we are born of one breath, one word"
  birçok inanışta ruhun insana üflenmesinden bahseder. ayrıca nefes insan için ilk yaşam belirtilerinden bir tanesidir.
  
  "we are all one spark, sun becoming"
  burada tanrı'nın bir parçası olduğumuzdan bahsediliyor. bu topraklarda buna "enel hak" deniliyor. hepimiz birer kıvılcımız ve birleştiğimizde güneşi yani tanrıyı oluşturuyoruz. aslında ruhumuzu tanıdığımızda, ruhumuzu deneyimlediğimizde tanrıyla tanışmış oluyoruz bir bakıma. hallac-ı mansur bunu yüzyıllar önce deneyimlemişti ve bunu canıyla ödemek zorunda kalmıştı.
  
  "child, wake up
  child, release the light
  wake up now, child"
  burada direk olarak çağrı çocuğa yapılıyor. peki neden bu çağrı direk olarak çocuğa yapılıyor, bunun bir anlamı var mı? tabi ki.
  çevrenize bakın ve bana maske takmayan, kendisini birilerini memnun etmek zorunda hissetmeyen, rezil olma duygusu olmayan, hırsları olmayan, yaşamını merak ve keşfetme üzerine sürdüren kısacası ruhuna yakın doğal bir insan gösterin desem çoğunuzun göstereceği kişilerin çocuklar olacağına şüphe yok. çocuklar en doğal haliyle insandır. bu yüzden çağrı kendi ruhuyla en yakın teması olan çocuklaradır. belki de diğerleri gibi büyüdüklerinde yüzlerine takacakları maskeleri takmadan önce, ruhlarından ayrılmadan önce yapılan bir çağrıdır bu.
  
  "spirit
  spirit bound to this flesh, this guise, this mask, this dream"
  büründüğümüz etlerin ne kadar aldatıcı olduğundan bahsediliyor. asıl ruhun önündeki maskedir, bir ilizyondur bu gördüğümüz ayna karşısında.
  
  son söz olarak şunu söylemeliyim ki şu zamana kadar hiçbir tool parçası bir alex grey çizimine bu kadar yakışmamıştı.