merve boluğur'un pepsi gecesindeki hali

• tam aşık olunacak kadın portresi.
  
  kıpkırmızı bir ruj ve bembeyaz bir ten,
  rüzgarın masalsı bir hareket kattığı gür, dalgalı, simsiyah saçlar,
  o saçların hafifçe döküldüğü çıplak omuzlar,
  başını koymakla bağrına basmak arasında kararsız bırakan tam dozunda açılmış göğüsler,
  buğulu, içindekileri gizlemek istercesine canlı, ok gibi bakışlar,
  her an o okları bırakıverecekmiş gibi, yay gibi kaşlar,
  titrek, üşür gibi, sarıp sarmalanmaya muhtaç bir hal,
  o hali göstermemek ister gibi acemice bir mağruriyet,
  abartılı olan jest ve mimiklerinde bile kaybolmayan bir zarafet,
  hem şefkat hem şehveti aynı anda duyurabilecek bir aura,
  bir yol göstericiye ihtiyaç duyuyormuşçasına bariz kafa karışıklığı,
  zeki ama saf, sade ama iddiali, mutsuz ama neşeli, güzel ama yalnız gibi çok sayıda kışkırtıcı kontrast..
  
  çok uysal bir yanı var bence bu kadının, göstermye çalıştığının aksine.
  çok güzel sevecek-sevilecek bir yanı var.
  karşısına bir mehmet aslantuğ çıksa arzum onan olacak potansiyeli var ve bence buna ihtiyacı da var.
  
  neyse, belki de sadece çakırkeyftir.
  dört dakikalık röportajdan destan yazdım, allah'tan erkek değilim.^*