kızdırmak

• duyduğum en güzel örneği babamın dayısı orhan amcanın, o zamanlar artık 90 yaşını aşmış ve yatalak olan babamın babaannesi nuriye hanımı kızdırmasıdır. nuriye hanım kızınca uzun uzun sövmesiyle meşhurdur ve seydişehir (evet babam seydişehirlidir) sırf nuriye hanım azıcık onlara sövsün de onlar da eğlensin diye babamların eve akmaktadır.
  
  velhasıl kelam, üst paragrafta bahsi geçen orhan dayı da o günlerde milli eğitim müfettişidir. o da oldukça komik biridir, allah uzun ömür versin. nuriye hanımın da iki oğlu konya'da öğretmendir ki bunlardan bir tanesi benim rahmetli dedem mehmet mesut'tur. o gün nuriye hanımı kızdırmayı kafasına koymuş olarak eve gelen orhan dayı, nuriye hanımın karşına dikilir. nuriye hanım yattığı yerden orhan dayıya bakmaktadır. orhan dayı rol keserek bombayı patlatır:
  
  "kalk ayağa nuriye hanım, kalk! koskoca milli eğitim müfettişi yatarak mı karşılanır? bak iki oğlunun da istikbâli benim ellerimde, ona göre! kalk çabuk! bir daha da saygıda kusur istemem, ona göre!"
  
  nuriye hanım o andan itibaren bir kaç dakika boyunca söver:
  
  "seni daşın kökünü yiyesice köpek seni! seni dinsiz imansız allahsız it seni! domuz kılıklı hayvan! hay doprakları yala emi! kıçından kudurasıca hayvanat seni! kalkarsam ümüğünü sıkarım senin, gubuz! hay yallı enik seni!"
  
  "ağzını topla nuriye hanım!" diyerek iyice kızdırmaya devam eder orhan amca nuriye hanımı. o da sövmeye devam eder:
  
  "defoool! get yurtsuz kal! namussuz yılan seni! gazıklara oturasıca! sıçtıklarını yersin inşallah! götü çıbanlı sıpa seni!"