ekşi itiraf

• yanındayken özlediğim birinin yokluğuyla sınanıyorum nicedir. en çok bu saatlerde yoklar beni yokluğunun yoksunluğu. ve hanidir en çok bu saatlerde ölürüm ben, doğmak için her sabaha geceleri.
  
  yine tepeden tırnağa silahsız olduğum bir gece, önce kulağa aşina bir sesi artık anımsayamadığım gerçeğiyle irkildim. sonra her detayını ezbere bildiğim bir yüzü günün birinde unutmaktan o kadar çok korktum ki...
  
  günün birinde, artık yeryüzünde bir zamanlar genç olduğumuzu hatırlayan kimsecikler kalmadığında, yüzümdeki çizgilerin her biri artık bir şiir olduğunda bile, her detayını ezbere bildiğim o yüzü hiçbir zaman unutmayacağım.