peggy guggenheim

• parasiyla eslerini, arkadaslarini resmen satin alabildigi icin (hakli olarak belki de) insanlara pek deger vermeyen bir kadin. annesini devamli aldattigi ve üzdügü icin duydugu nefreti gösteremeden babasinin titanic'de can vermesi, ilk kocasinin itin teki olmasi, kiz kardesinin bir dogum esnasinda kan kaybindan ölmesi, sonraki uzun süreli esinin kendi evinde bir ameliyatta can vermesi ve kizinin ileriki yillarda cözülememis ölümü gibi agir dramalardan sonra haliyle insanliga zararli bir karaktere bürünür. kendi ifadesine göre yahudi olmasini gereksiz bir sekilde bir kompleks hale getirmis ve her zaman paranoyalarla günlerini gecirmistir. james joyce, emma goldman ve marcel duchamp gibi sahislarla kanka olabildigine göre bos bir kadin degilmis. eserleri sergileme konusunda basarisi göz ardi edilemez diyor elestirmenler, benim kanim asistanlari ve danismanlari yine devreye girdigi icin basarili olmus. 1970'lerin basinda "sanat dünyasi aldi basini gitti, yatirim sektörü oldu, en pahali eserler inanilmaz ilgi görüyor, fiyatlar haliyle sisiriliyor" diye sikayet etmeye kalkmis ama "senin ve tayfanizin 40larda baslattigi anlayisin eseri bu" diye tokat gibi cevabi yemis, aslinda bir bakima haklilar demistir. bir edepli duramamistir, devamli bir ev degistirme, cevresini yenilemek zorunda kalma durumlari, cok kötü bir anne olmasi falan filan bir yana güncel sanat kendisine cok sey borculudur.