17 ağustos 1999

• 7 sene geçmiş... ben hala
  
  ceset kokusunu
  insanların çaresizliğini
  apartmanların üzerinde kazarak geçirdiğim saatleri
  yan apartmanın kazdığımız apartmana iskambil destesi gibi girmiş mutfağını
  belki sahibi canlı çıkar diye bulup atmadığımız resimleri
  yüzümden çıkartmadığım maskemin suratımda yaptığı izi ve rahatsızlığını (o maske hala duruyo istanbulda)
  apartmanların içine girerek canlı biri var mı diye bağırdığımızı
  birbirine girmiş evleri, caddeleri sokakları
  birisine yardım edebilme umudu ile koşturan insanları
  kargaşayı... gürültüyü...
  ceset kokusunu
  
  hatırlıyorum... çok kötü idi... 1 değil 1000 tane şey yazsam yine anlatamam o zamanı...