• bazı toplumlarda sosyalizm olmaz. çünkü fakirler kendilerini sömürülen sınıf olarak değil, geçici sıkıntı çeken milyonerler olarak görür.
    (bkz: john steinbeck)
  • yarını düşünmeden köpek gibi sürekli üremeleri..
  • hiç eveleyip gevelemeden,
    en büyük sebebi zaten zengin doğmamalarıdır. liberalin alası da olsanız zenginliğin adil dağıtılmadığını kabul etmelisiniz. (dağıtılmasını isteyin demiyorum)
    ikinci en büyük sebep burada hiç dillendirilmemiş ama zamandır.
    zenginin zamanı çok, fakirin ise azdır.
    örnek: fakirin evini temizlemek için harcayacağı zamanda zengin okur ve daha çok kazanmayı öğrenir.
    fakirin asla fakirliğinin farkına varacak ve de bundan kurtulmaya fırsat bulacak zamanı yoktur. çok çalışır. çalışıp tasarruf ederek zengin olunabilir mi? evet. ama ne kadar çalışmayla ne kadar zamanda? sizi doyurabilecek zenginliğe asla zamanında erişemezsiniz. ancak çocuğunuza yarar.
  • çalmasını bilmedikleri için değil miydi? üstad öyle demişti diye hatırlıyorum.
  • sistemdir. sistem fakirleri fakir olmalarının suçunun kendileriyle alakalı olduğuna ikna etmek için çok büyük çaba sarf eder.

    ha bir de yazgıya ait doğal bir sonuç falan gibi tarifsel tanımlamalar da yapar.

    edit: oecd ülkeleri içinde düşük gelirli ailelere doğan çocukların orta gelirli hale gelmesi için 5 jenerasyon geçmesi gerekmekte. bununla birlikte çalışanların %65'i finansal olarak aileleri kadar güvende olmayacaklarından endişe ediyor. link
    siz hala vizyonunuzu falan suçlamaya devam edin.

    edit2: ben sizi anlamıyorum arkadaş. bir yandan inançsız olduğunuz için özgür irade yoktur her şey sebep-sonuç ilişkisidir diyorsunuz, bir yandan da fakirlik özgür iradenin sonucudur diyorsunuz. işinize gelince determinist gelmeyince hür irade.
    bu arada sistemden kastım dünya geneline hakim olan sömürge temelli kapitalist sistemdir.

    edit3: şunu da bırakayım (bkz: #153586612)
  • ekonomik olarak kendilerini kurtarmadan çocuk yapmaları. yani sıçarcasına çocuk yapmaları.
  • dünya fakirleri değil zenginleri doyuramadığı için insanlar fakir oluyor.
  • ilkokulda iken etrafımdaki çoğu arkadaşım fakirdi ama benden bir iki yaş bir arkkadaşım vardı ki babası vefat etmiş 14-15 yaşlarında zihinsel engelli bir abağeyi vardı annesi de temizliğe gidip abisini ona emanet ediyordu. çoğu zaman akşama kadar annesi kuru ekmekle zeytin hariç bir şey alamıyordu gördüğüm zaman benim elimde birşeyler varsa bölüp veriyordum. ha kimseden de ne bir yardım ne de benzeri bir şey istediklerini görmedim benim verdiğim yarım ekmeği de arkadaşım olduğu için alıyordu. bu insanların devlet yardımı olmadan hiç bir şekilde fakirlikten kurtulma imkanı yok. fakirlikten bebeğini çocuğunu besleyemediğinden ısıtamadığından intihar eden insanlar var aypıtır.
  • fakir doğmaktır arkadaşlar.şimdi "fakir doğup da zengin olan bir sürü insan var"diyecek çok arkadaş çıkacaktır.ama gözünü seveyim bu kadar basit bakmayın olaya.bu dediğiniz şey o kadar kolay olmuyor.bir insanın fakir doğması sadece parasızlık içinde olduğunu göstermiyor.bu insanlar her anlamda fakir.ilgi fakiri mesela.on çocuklu bir ailede doğduğunuzu düşünün,ananız babanız kimle ilgilensin,hangi birine koştursun?varoş bir mahallede nasıl büyüyebilirsiniz?arkadaşlarınız nasıl olur?tüm arkadaşlarınızın torbacı olduğunu düşünün,hayattan beklentiniz ne kadar yüksek olabilir?ve gerçekten kötü durumda olduğunuzu nasıl farkedebilirsiniz?bunun için uğraşmaya çabalar mısınız?ulan bu dünyada her şey para,hayatında bilgisayar görmeyen ve göremeden ölecek milyonlarca insan var.hiç bir insan bizimle aynı değil.zengin biri için ben olsam başarır yine zengin olurdum demek çok kolay.herkes empati yapabildiğini zannediyor ama yok öyle bir şey.gördüğümüz renkleri bile herkesin aynı gördüğünü bilemiyorken kendimizi başkasının yerine koymak ne kadar doğru?ben başarırdım diyen insanları bir ay boyunca iki yüz üç yüz lirayla geçinmeye çalışmalarını tavsiye ediyorum.belki o zamnan anlarlar ne kadar zor olduğunu.
hesabın var mı? giriş yap