• şairinden dinlendiğinde insanın kalbine kalbine vuran bir yusuf hayaloglu siiri

    benim hiç sapanım olmadı anne,
    ne kuşları vurdum,
    ne de kimsenin camını kırdım...
    çok uslu bir çocuk değildim ama,
    seni hiç kırmadim, hep boynumu kırdım.
    ben hayatım boyunca
    bir tek kendimi vurdum! ..

    suskun görünsem de,
    fırtınalı ve mağrurdum anne.
    bir mızrak gibi,
    aynada hep dik durdum anne! ..
    ben sana hiç bir gün laf getirmedim,
    leke sürmedim.
    ama göğsümü çok hırpaladım,
    kalbimi çok yordum...
    ben hayatım boyunca, en çok kendimi sordum! ...

    benim hiç sevgilim olmadı anne,
    ne bir yuva kurdum,
    ne bir gün şansım güldü...
    öpemeden bir bebeğin gıdısını
    tükendi gitti çağım...
    kimi yürekten sevdiysem,
    yüreğini başkasına böldü...
    bir muhabbet kuşum vardı,
    o da yalnızlıktan öldü...

    sen beni göğsünde
    hep acılarla mı soğurdun anne?
    yoksa evlat diye,
    koca bir taş mı doğurdun anne?
    eziyet degilim, zahmet değilim,
    musibet hiç değilim;
    bir senin mi balına sinek kondu, söylesene!
    doğurdun da beni,
    ne ile yoğurdun anne?

    benim hiç hayalim olmadı anne...
    ne seni rahat ettirdim,
    ne kendim ettim rahat...
    bir mutluluk fotoğrafi bile çektirmedi bu hayat!
    kaybolmuş bir anahtar kadar
    sahipsizim anne...
    ne omuzumda bir dost eli,
    ne saçımda bir şefkat...

    say ki yollardan akan,
    şu faydasız çamurdum anne...
    say ki ıslanmaktım, üşümektim,
    say ki yağmurdum anne!
    bunca yıldır gözyaşlarını,
    hangi denizlere sakladın?
    oy ben öleyim,
    sen beni ne diye doğurdun anne? ? ?
  • moralinizin bozuk olduğu bir anda kesinlikle dinlenmemesi gereken yusuf hayaloğlu şiiri. öyle bir dokunur ki, öyle bir acıtır ki, ya ağlarsınız, ya da göz yaşlarınızı zorla da olsa içinize akıtıp, burnunuzun sızısını hissedersiniz.
  • insan annesine küser mi?
    küser bazen, bazen de kırılır lakin annesinden bi tokat yese de çocuk, anne diye ağlar ya hani, o hesap benimkisi...
    bilerek ve isteyerek sadece kendimi kanatmak için dinliyorum bu şiiri, öyle zamanlarda...

    say ki ıslanmaktım, üşümektim,
    say ki yağmurdum anne!
    bunca yıldır gözyaşlarını,
    hangi denizlere sakladın?
    oy ben öleyim,
    sen beni ne diye doğurdun anne?
  • annenle dinlesen ayri, annesiz dinlesen ayri vurur. vurulmamak icin dinlemeyin. cok insan öldü, bir cogu kalanlarina acilar birakti. annelerin hepsi birakti o acilari. bu siir de uyandirir bunlari. dinlemeyin.
hesabın var mı? giriş yap