herkes kendi gördüğüne doğru der

• arto tuncboyaciyan'in yaptigi ve soyledigi ve caldigi en harika sarki.
  
  (bkz: aile muhabbeti)
  (bkz: arto tuncboyaciyan)
• şöyle ki:
  
  iki insan bir noktaya bakar dururlar,
  herkes kendi gördüğüne doğrudur der ya.
  benim için benim hayalim doğru be insan,
  senin için senin hayalin doğrudur ey can,
  senin için senin hayalin doğrudur ey can...
  
  insana yön göstermek çok zor be ey can,
  ruhun alabildiğini aklın anlamaz.
  senin yüreğinde yatan en doğrusu can,
  senin ruhunda yatan en doğrusu can.
  
  bu bir masal bir hikaye değil be ey can,
  doğada var bu gerçekler anla be ey can.
  doğa sana tüm gerçeği söylüyor ey can,
  doğayı anlamazsan çok zor be ey can,
  doğayı anlamazsan çok zor be ey can...
  
  senin doğan senin ruhun, saygı göstersen,
  sevgini hiçbir zaman eksik etmesen,
  aklın gücü ruhuna yetmez be ey can,
  aklın gücü doğana yetmez be insan.
• herkes kendi gördüğüne, kendi bildiğine doğru der. bazıları ise bunu tek dogru olarak addeder^*. başkalarının davranışlarını ve düşüncelerini yorumlamak için de kendi bildiği, bu zamana kadar gördükleriyle oluşturduğu yargı filtrelerini kullanır, buna göre yargılar insanları..gercek denilen "doğru"yu aramaya, araştırmaya ve anlamaya önem vermez, gerek duymaz. kendi doğrularıyla, kendi bildiğiyle yani "kendi gördüğü" ile yaşar. "at gozlugu takmak" diye tabir edilen şeyi yapar yani^*.. ve ikna edilemez bu tip insanlar, inandırılamazlar. inanacağı varsa bile, onlardaki inatcilik buna müsade etmez zaten.
  o yüzdendir ki "objektif olmak" ve "empati kurmak", zor olsa da çok değerli iki olgudur.. adil olabilmek ve gerçeği görebilmek yolundaki.. yoksa herkes kendi bildiğine göre yargılayabilir. hem bu çok uğraştırmaz da insanı. pratik bir yoldur, karşıyı anlamaya gerek duymadan tek taraflı yaşamak. bir nevi yaşamsal şizofrenidir, kendi kurgusuyla çizdiği yolda, gerçekten uzak..
• görmeden inanmam diye düşünen insanlara ait sözdür. güvensizlik kokar.
• doğru ismi herkes kendi gördüğüne doğru der ya olan kardeş türküler parçası. albümde bir bu bir zamanın bahçesinde bir de 1-0 çok ayrı güzellikteler.
• arto tunçboyacıyan'in üç albüme koyduğu parça. pek bereketli imiş.
  
  daha önce yazılmamış. bu parça ilk önce avcı filminin (bkz: erden kıral) müzikleri olarak yayınlanan albümde yer aldı. çok duyulmayan bu albüm sonradan aile muhabbeti ismi ile tekrar yayınlandı.
  
  son olarak da kardeş türküler ile ortak çalışma olan çocuk 'h'aklı'da yer aldı
• insanlıkla yazılmış, hoşgörüden bihaberlere ders olasıca. farklı görebilenlere, görmeye çalışanlara, çerçeveleri kırıp dökenlere... milyarlarca insan bir noktaya bakar durur ve farklı görür ya ve milyarlarca doğru vardır ya... bir de doğrusunu satanlar vardır kendilerince haklı yere, onlar da haklıdır ya...
  daha ne kadar hoşgörü barındırabilir ki...
  insan olmaya muhtaçken, akıldan çıkmaması, dillere pelesenk olması dileğiyle yazılmış bir eserdir efendim.
• dinlerken sadece " vay .mına koyiim " diyebildiğim şarkı..
  
  gerçekten, ben neyim.. neydim, ne oldum..
• deva isimli albümünde aytaç doğan tarafından da pek başarılı çalınmış eserdir. arto tunçboyacıyan ile bir gün tanışma imkanı bulursam ilk soracağım soru " bunu yaratırken neyi düşündün abi sen?" olacaktır.
• insanın erişebileceği en büyük hoşgörü, en olgun duruş noktasına gelindiğinde; aklına, kalbine, tüm benliğine işleyip bu sözleri söylemekten yazmaktan ya da mükemmel bir şekilde icra etmekten ziyade ^* doğada olan bu gerçeklikle, yaşamayı başarabilsek her şey yoluna girer. işte o zaman bu dünya yaşanılması güzel gerçekten güzel bir yer olur dedirten şarkı ötesi.