• beyin git, kalp kal dediginde yasanir, gitseniz de kalsaniz da mutlu olamazsiniz cunku hangisinin sozu dinlenmediyse bik bik eder durur sonrasinda.
  • beynin annecilik, kalbin ise haylaz cocukluk oynadigi sirada bize ikilem gibi gozukendir. oysa o kadar guzel bir iletisim vardir ki aralarinda. bir gun cocugum olursa ilk ornek alacagim iliski beynim ve kalbim arasindakidir.

    kalp haylaz bir cocuktur, evet. hic onune bakmadan yurur yolda. duser, kalkar, aglar, guler, ciyaklar, kahkaha atar, ruyalar ve de kabuslar gorur, acikir, korkar, altina yapar, kendini superman sanip dorduncu kattan atlar.. ne hos, kolunu bacagini kirar. ateslenir, yataklara duser.. sevgi, ilgi, sefkat bekler. simarmak, simartilmak ister. beyin ne derse tam tersini yapar. donup dolasip gelecegi yer yine beynin dedigidir. saftir, cahildir, kedi gibi meraklidir, hayalgucu ve cesareti sinir tanimayandir. elini kizgin sobaya degdiren, bazen de sobaya yanlislikla itilendir.
    kalp.. nuh deyip peygamber demeyendir.

    beyin ise onu gozetip kollamakla mukelleftir. en basta oturur konusur cocuguyla, herseyi anlatir ona.

    "bu yolu sectiginde yasayacaklarin budur budur" der.
    "yasayacagin acilar, tadacagin mutluluklar bunlardir. kazanacaklarin ve kaybedeceklerin ise sunlar. ve ogrenecegin seyler vardir. bu ogreneceklerin su an sana anlattiklarimi ileride cok daha iyi anlamani saglayacaktir. kararlarindan asla pismanlik duyma. pisman olman gereken yasadiklarin degil, yasamadiklarin olmalidir. ve ne olursa olsun unutmaman gereken tek sey; sirtindaki yuku tasiyamayacagini anladiginda ve bana ihtiyac duydugunda nerede olursan ol gelip ayaga kalkmana yardim edecegim olmalidir. simdi gitmek istiyorsan.. git.. hic tereddut etme.."

    kalp o sirada sirt cantasini hazirlamakta oldugundan yarim kulakla dinler kendisine soylenenleri. iki dakika sonra ise tamamen unutmustur. ve yola cikar..

    okyanuslar asar, dev ejderhalarla savasir, peri masallari yasar, bulutlarin uzerinde ucar, saldiriya ugrar, hapsedilir, kovalar, kacar, daglara tirmanir, pamuklar uzerinde uyur, kor kuyularda uyanir, vurulur, duser, kalkar, mutlu olur, aci ceker, guler, aglar, yipratir, yipranir.

    an gelir yigilir. beynin ona soylediklerini hatirlar. ve anlar ne demek istedigini. eve donme zamani demektir bu. ustu basi batmis, yuzu gozu kan, kir, camur icinde doner eve. beynin kucagina birakir kendini.

    "avuclarim bombos, canim aciyor. olecek miyim?"
    "yarin sabah uyandiginda daha az aciyor olacak canin ve acin hafifledikce avuclarinin aslinda ne kadar dolu oldugunu farkedeceksin."
    "degersiz hissediyorum kendimi, mutsuz, yalniz ve hatali."
    "hata yaparak bulacaksin dogruyu, hepimiz gibi. kendi degerini anladigin, ne kadar degerli oldugunu farkettigin gun onu gercekten hakedenle paylasacaksin."
    "hayir.. artik istemiyorum yeni bir yolculuk. goze alamam."
    "goze alacaksin. kapilarini kilitleyip kendini asla icine hapsetmeyecek ve atacagin hic bir adimdan korkmayacaksin. simdi kapat gozlerini, uyu. sakin korkma, yanindan ayrilmayacagim.."
  • genelde insanlar bunlardan birinin* eksikliği sayesinde hemen çıkarlar bu ikilemden.**
  • ikisi de bi halta yaramayınca artık mide diyorum. yönetimi mideme verdim.
  • kişinin hakem görevini üstlenmesi halinde kalbe havlu attırması ile sonuçlanan bir iç savaştır.
  • (bkz: mantik ve ask iliskisi)
  • kalbin eski sevgili, beynin yeni sevgili demesi ile yaşanan ikilem... beyin dinlendiğinde yol bi şekilde kalbe gidiyor ama kalp dinlendiğinde olay boka sarıyor...
  • kalp motordur, beyin ise direksiyon. kontrolü kalpte sanmak, böyle bir ikilemde kalmak bir hatadır en başta.
  • bir iktisatçı gözüyle bakmak gerekirse game theory bi boka yaramaz bu ikilemde.
  • (bkz: penis beyin ikileminde kalmak)
hesabın var mı? giriş yap