• surekli kotu elestiriyle buyumus insan da dogasi geregi olusandir.
  • --- olayın aslı budur ---

    çevremdekilerin ne kadar güzel olduğumu söylediklerini buraya yazarak esasında güzel olduğumu vurgulayıp bir yandan da çirkin olduğumu düşündüğümü söyleyerek gelebilecek olan tepkilerden sıyrılmak ve hem güzel hem alçak gönüllü kız imajı çizmek... süper fikir. gidip yapayım.*

    --- ya da ben kötü niyetliyim ---
  • kendini önemsemek ile başlar, kendini önemsemek ile biter.
  • çocuklarda çok erken yaşlarda başlıyor kendini beğenmeme durumu.ayrı ayrı zamanlarda 2 tane çok sevdiğim ve ailelerini çocuklardan daha yakın tanıdığım çocuklarla sohbet ederken kendilerini beğenmediklerini söylediklerine şahit oldum.ikisi de 10 yaşında ve gerçekten çok dikkatli, sevgi dolu çocuklarına tapan ailelerin çocukları bunlar.biri kız biri erkek.bana kalırsa sima olarak ciddi anlamda da güzeller hatta.
    onlara güzel olduklarını söylediğimde bana inanmıyorlar.zihinlerine güzel olmadıklarını öyle kazımışlar ki kendilerini sevdiğimiz için yalan söylediğimizi düşünüyorlar.özgüven ile de alakası yok derslerinde çok başarılı çocuklar bunlar.
    aslında hatırlıyorum ben de çocukken kendimi hiç beğenmezdim.bunun sebebi aile içinde sürekli karşılaştırılma ve bilinçsiz ebeveynler ama bu çocuklarda bu durum olmadığı halde sonuç aynı.ilginç.
    elbette güzellik göreceli bir kavram.anladığıma göre yaş küçüldükçe güzellik spektrumu daralıyor insanın. büyüdükçe her insan her şey daha güzel ve kabul edilebilir geliyor.
  • uzun bir zamandır benim bu. kendimi zâten güzel bulmuyorum. aynaya bakmaya tahammül edemiyorum bâzı günlerde, bu ayrı. benim asıl canımı sıkan durum, soyut kavramlarda. karşımdaki, beni isteyerek dinlemiyormuş, sanki bana katlanıyormuş gibi geliyor. üzülüyorum bu duruma. insanları sıkıyorum, bunaltıyorum, yoruyorum gibi geliyor. kendi varlığım bile bana ağır geliyor bu sıralar. üzgünken hep yanıma bakıyorum ama kimse olmuyor. zâten benim sevgim, kaybedilince üzülünecek bir sevgi değil, biliyorum....
  • dismorfobi hastalığına sebebiyet verecek husustur.

    bu hastalık, ilk kez italyan psikiyatr enrico morselli tarafından 1886 yılında tanımlanmış olup, esasen ergenlik döneminde başlamakta, ilerleyen yaşlarda ise şiddetini artırmaktadır.

    özellikle son yıllarda, yoğun şekilde suni bir ideal insan tipi sunan sosyal medyanın etkisi ile artan bir psikolojik rahatsızlık olan kendini beğenmeme, yani dismorfobi rahatsızlığı, özellikle küreselleşmenin getirdiği artan iş yükü gibi çeşitli sorunlarla birleştiğinde, ciddi psikolojik ve sosyolojik sorunlara sebebiyet verebilmektedir.

    daha sık evlenmemiş veya evlenip boşanmış bireylerde rastlanan dismorfobinin belirtilerinden ikisi, aynaya çok aşırı bakma ya da hiç bakmama şeklinde iki zıt alışkanlıktır.

    ayrıca aktanlarına göre daha içe kapanık, güzel olmadığını düşünen veya kilolu bireylerde de diğerlerine nazaran daha yoğun hissedilmektedir.

    görünüşlerini aralıksız şekilde zihinlerindeki ideal insanla kıyaslama alışkanlığı sebebi ile, çevrelerinden alabilecekleri vücutları hakkındaki herhangi bir yorum veya eleştiriyi çok fazla abartmakta ve takıntı haline getirebilmektedirler.

    bu hastalıktan muzdarip bireyler, sık sık estetik ameliyatlara tevessül edebilmekte, bundan itibarla da, bazı durumlarda estetik cerrahlarınca müdahale gerektiren bir durum saptanamadığı için, doktorlar tarafından psikiyatri servisine yönlendirilmektedirler.

    çevresindeki insanlara, arkadaş ve ailelerine sürekli dış görünüşleriyle alakalı sorular sorma eğilimine sahip olan söz konusu bireyler, alınan cevap olumlu dahi olsa, söylenenlere inanmamayı tercih etmektedirler.

    bu hastalıktan muzdarip kişiler mutlak surette psikolojik destek almalıdırlar; aksi durumda işten ayrılma, okuldan ayrılma, evi terk etme ve hatta intihara teşebbüs gibi geri alınamayacak derecede olumsuz kararlar alabilirler.
  • boş zihinle karşılaşan bedenin hareketsizliği ile açıklanabilir. boş zihin derken gereksiz şeylerle dolu bir zihin.

    özünü beğenmemek kendisine faydası olmayan konularda fazla düşünüp sorgulayan ve diğer insanların fikirlerine çok önem verip sonra buna inanan patolojik düşünceler sonucu ortaya çıkan bir hastalıktır.

    bak bana, ben dünyadaki her şeyin en iyisine layığım diye dolaşıyorum. çok mu harika biriyim? yoo. tipsiz denilen bir sınıftayım. diğer insanlar tipimi beğenmeyecekmiş. sikerler abi onların düşüncesini. sadece tipime bakıp yorum yapanları ciddiye alacak kadar manyak değilim.

    yaptıklarımla gurur duyuyorum ve iyi ki böyle yaşamışım. bu yüzden sürekli kendime küçük ödüller veriyorum. boktan ve sıradan şeyleri kendime yakıştıramıyorum. mesela sabah poğaça yiyeceğime iki yumurta haşlar yerim. yumurta haşlarken en kaliteli bir kaç şarkıyla beslerim ruhumu.

    boktan sıradan insanlarla sadece mecbur kalırsam muhatap olurum. ben en kaliteli insanlara layığım. o en kalitelilerle karşılaşamadım diye osuruktan insanlarla arkadaş olmam.

    dışarıda içeceksem en kaliteli elit yere giderim. boktan bir yere haftada iki gün gidip beş içki içeceğime ayda bir gider üç içki içerim.

    zaten bunları yapınca kendinizi beğenmeye başlıyorsunuz. kendinizi beğenme patolojik boyutta değilse bu pozitiflikle pek çok iyi şey yapıyor ve kendinizi beğenmekte ne kadar haklı olduğunuzu görüyorsunuz.

    dördü anadil seviyesinde sekiz dil konuşuyorum. avrupa asya ve afrika'nın pek çok yerini dolaştım. danimarka tayland ve japonya'da yaşadım uzun süre. maddi bir sorunum yok. tıp fakültesi mezunuyum. bir dönem sınır tanımayan doktorlarla pek çok insana yardım ettim. bu söylenmez belki ama inanamayacağınız kadınlarla seviştim ki buna ben de inanamıyorum. bir film çektim. senarist yönetmen ve yapımcıyım. (bkz: şizofren filmi) bir kitap yazdım. #157200452 şu an yanımda iki yüz kişi çalışıyor. bir kedim var aynı ben.

    çok çirkinim tipimi sikeyim kimse beni beğenmiyor. salağın tekiyim beceriksizim diye ağlasam kendime ve insanlara küssem inanın bunların hiçbirini yapamazdım. size tek tavsiyem olabilir. "sizin için bu dünyadaki en önemli ve güzel şey sizsiniz, gülümseyin."
  • ben de kendini hiç beğenmeyenlerdenim. bazı insanlar kendini beğenmiş olur ya işte ben de bunun tam tersiyim. kendimi hep fiziken tipsiz ve hayatta başarısız olmuş gibi biri sayıyorum ve bu hissi aşamıyorum bir türlü.
  • kendine olan özgüveni yitirmiş olmanın acı göstergesi .
  • kendine gel ve bak! hala kendini güzel bulmuyorsan, o zaman, güzel olmaya yazgılı heykeli yaratan sanatçı gibi ol; o sanatçı ki yontar, fazla olanı atar, perdahlar ve temizler; ta ki o heykelde güzel bir yüz yaratana dek. işte sende fazla olan ne varsa at, eğri büğrü olanı düzelt, karanlık olan her şeyi temizle ve parlat, erdemin ilahi ışıltısı senin için ışıldayana dek; ''bilgeliği kendi kaidesine kurulmuş'' bulana dek kendi heykelini yontmaya devam et.

    (bkz: plotinos)
hesabın var mı? giriş yap