küllük kahvesi

• şair (bkz: mehmet sıtkı akozan)'ın;
  
  "sanmayın avare bülbüller gibi güllükteyiz
  biz yanık bir kor gibi akşam sabah küllük’teyiz"
  
  diye andığı, 1950'lerde (bkz: yahya kemal beyatlı), (bkz: ahmet hamdi tanpınar), (bkz: nurullah ataç), (bkz: peyami safa), (bkz: necip fazıl kısakürek), (bkz: tarık buğra), (bkz: fuat köprülü), (bkz: ahmet muhip dıranas), (bkz: neyzen tevfik), (bkz: ilhan berk), (bkz: reşat nuri güntekin) ve (bkz: cahit sıtkı tarancı) gibi isimlerin uğrak mekanı. bir zamanların ilim irfan yuvası.
  
  ayrıca (bkz: küllük kıraathanesi)
• istanbul'un umur görmüş dönemi olan 30'larda, 40'larda ve erken 50'lerde - kentte menderes'in laneti esmeden önce yani - entelektüellerinin toplanıp pastra, prafa, briç oynadığı, sohbet ettiği, beyazıt camii'nin duvarına yaslanmış olan kahvehane. aydınlar, yazar çizer takımı, üniversite hocaları, lise öğretmenleri, sanatçılar bu bahçemsi ''akademi''de zaman geçirmeyi pek severlermiş. kahvehanenin karşısında da suriçi istanbul'unun en namlı lokantalarından emin efendi lokantası bulunurmuş. küllük, uzun yıllar istanbul üniversitesinin tamamlayıcısı olarak görülmüş. 1950'lerin ortalarından sonra ise yıkılıp yerini çınaraltı'na bırakmış. küllük'ü büyüklerimden dinlemiş ve hep merak etmiş biri olarak ben çınaraltı'na yetiştim hiç olmazsa. o entelektüel sohbetlere değil ama oradaki bohem havaya her gittiğimde doydum. beyazıt'taki kütüphanede cumhuriyet gazetesinin eski nüshalarını okumayı da çok severdim, çınaraltı'nda acı bir kahve içmeyi sevdiğim kadar.
  
  şimdi çınaraltı'nın yerinde de yeller esiyor. devasa bir inşaat deposu haline geldi beyazıt meydanı. artık ne hüseyin avni dede var, ne erzurumkari tesbih satıcıları, ne de diğer seyyar satıcı zevatı. süleymaniye'den çemberlitaş'a yaptığım yürüyüşlerin tadı iyice kaçtı. sahaflar çarşısı işi iyice üniversite kitaplarına döktü. asitane'nin kent kimliği git git can çekişiyor. ve ben neredeyse 40 yıldır karış karış gezdiğim istanbul'a gelmeyi artık eskisi kadar çok arzulamıyorum.
  
  zaman kötü. devir karanlık. iyimser olmak için hiçbir neden yok.