kusursuz yalnızlık

• kapı çalındığında sessiz kalıp "evde kimse yok" havası yaratabilecek kadar keyifli durum.
• evde kimse yok, hastasın, telefonun şarjı yok elektrikler kesik ve sesin kısık. kusursuz yalnızlık budur.
• (bkz: splendid isolation)
• kalabalığın içinde olur. etraf kalabalıktır ama yanınız boştur.
• mecburi olmayan, insanın içine işleyen, ruhunun en derinine sinmiş yalnızlık hali.
  ne yapılsa ne edilse kurtulunmaz, kurtulunamaz. bu öyle bir kusursuzluktur ki kurşun geçirmez. dostluk, aşk, aile geçirmez.
  (bkz: hakan günday)
  (bkz: kinyas ve kayra)
• hiç kimseye ihtiyaç duymayacağınız yalnızlıktır; zira gecenin bir yarısı, yalnız başına, 40 derece ateş içinde yatarken "bana bir su versenize" diye sayıkladığınız anda tüm yalnızlığınızı kusarsınız.
  
  ya da, belki o anda, orada sayıkladığınız o küçük kusur garibanlığınızı tamamlar ve kusursuz yalnızlığa ulaşırsınız...
  
  not: yalnızlık bir kusur olmadığına göre kusursuz yalnızlık olasıdır.
• ne edebidir ne de imrenilecek bir şeydir...
  bunun edebiyatını yapmaya kalkanlar sadece böyle bir fantazi kuruyorlardır istavrit beyinlerinde çünkü o ağdalı bir şekilde anlatmaya çalıştıkları şeyi bir an deneyimleseler bir daha asla bahsetmezlerdi...
• içinde bulunduğum ve mutluluk sınırlarını kendim belirleyebildiğim için gayet memnun olduğum durum fakat bazen yalnızlığımı kaybederim diye çok korkuyorum ve bunu kaybetmemek adına büyük çaba sarfediyorum umarım yarın da bunu sürdürebilirim irademe güveniyorum