• kanımca insanoğlunun en çaresiz kaldığı anlardan biridir :)))

    "evimizden git" lafını duyduğun andan itibaren nasıl bir tepki vereceğinin muhasebesini yaparsın.

    küçücük çocuk. dövsen olmaz. karşına alıp konuşmaya çalışsan ebeveynleri tarafından adeta prens ve prensesmişçesine yetiştirilen şımarık, bir o kadar da küstah velet tarafından ciddiye alınman pek olası görünmez. üstelik çocuk bu durumda sana karşı daha fazla bilenebilir. anne babasına söyleseeeeeen... ne o öyle de arkadaşını öğretmenine şikayet eden çocuklar gibi. en mantıklısı susup tüm olanları sineye çekmek ve misafiri olunan evi en kısa sürede terk etmek.
  • ev sahibi bensem, ve çocuğumun şımarık bir çocuk olmadığından eminsem, o an git denilen kişiyi idare ederim, ama o kişi hakkında bir düşünürüm yani.
    çocuklar kötü insanları hissederler.
  • hoşşt köpek şeklinde bir tepki ile baskılanacak söylemdir. iki höt sonrası kendine gelir.
  • çocuktur mazur görülmelidir.

    edit : fitratovic teşekkürler :)
  • çocuğun yaşı önemlidir. 3-8 yaş grubu çocukların bu tarz şeyler söylemesi normal. misafir gelince rahat oyun oynayamaz, ona olan ilgi azaldıysa kıskanabilir. ayrıca çocuklar kötü enerjiyi hisseder, o yüzden de söylemiş olabilirler.
  • ne oldu 31'in yarım mı kaldı denerek de bozulacak veled-ül zina söylemidir.
  • eğer siz çocuğa ters bir şeyler yapıp öfkelendirmediyseniz, durduk yere gelip söylediyse, ailesinin sizin arkanızdan atıp tuttuğuna işarettir. çocuk aile içerisinde konuşulanları kaydetmiş, kendince kötü kişiye tepki göstermek istemiştir.
  • bunlar seni evlatlık aldı diyip ortamdan uzaklaşılarak ters köşe yapılabilir.
  • misafirliğe gitmiştik. artık kalkma vakti geldiğinde iade-i ziyaret için yeni taşındığımız evin adresini sordular. o zamanlar 11 yaşında olan kardeşim hemen hızlı hızlı evin adresini söyleyip sonunda kat 4 daire 9 biz evde yokuz demişti.
    tekerleme gibiydi ama biraz utandırmıştı tabi.
  • büyükler için aaa ne ayıp, öyle söylenmez olan ama çocuklar için normal bir durumdur. çocukların kendi arasındaki sorunlara yetişkin bakış açısıyla bakınca böyle şaşırmalar ve garipsemeler oluyor tabi ki.

    anne baba olunca empatinizi geliştirmeniz gerekir. onların aralarındaki sorunlara onların bakış açısı ile bakmanız gerekir. eve gidince ya da yalnızken anlatın tabi ki doğru olanı ama o durum içerisinde müdahil olmayın. gülün geçin. çocuk işte bunlar. çünkü çocuklar belli bir yaşa kadar çok bencil oluyorlar. istediklerini veya istemediklerini direkt söylüyorlar. bu durum bazen çok komik olaylara sahne olabilirken, bazen de bizim tahammül edemediğimiz can sıkıcı şeylere de yol açabiliyor.

    hani diyorlar ya bazı beyinsizler dünyayı çocuklar yönetsin dünya çok güzel bir yer olur. bok olur. dünya savaşlardan, açlıktan kırılır öyle bir durumda.
hesabın var mı? giriş yap