• dolabınızdaki ceketler nereye asıldığını umursuyor mu?
  • annemin yanına
  • bağışlanabilecek tüm organlarımın bağışlanıp bedenimden geriye kalanların yakılmasını, küllerimin de iki kıtanın bir araya geldiği benimse doğup büyüyüp hasret kaldığım istanbul boğazına savrulmasını isterim şahsen.

    yaşadığım sürece elimden geldiğince olmaya çalıştığım gibi faydalı olup, sonsuz huzura tamamen yok olarak, küllerimi var olduğum yere savurup yok olarak noktalamak istiyorum hayatımı. benden geriye hiçbir şey kalmasın, olur da sahip olursam çocuklarım ve torunlarım boş bir kabuktan ibaret olan ölü bedenimin yattığı toprağı ziyaret etmek zorunda kalmasın istiyorum. olur da kadıköy beşiktaş vapuruna binerlerse bir gün, ninemin külleri bu denizlerde diye beni ansalar, yeter.
  • çıkarıp sikmeyecekleri bir yere. (hayaller aşiyan, gerçekler esenyurt-silivri arası bir yer.)
  • beni rahatça ziyaret edecekleri yere gömülmek isterim.atalarımın mezarı diye kendilerinin bile gitmediği köye değil.
  • babamın yanına.
  • benim mezarım deniz kıyısında olmalı
    kıyı kıyı yosun bitmeli
    yeller esmeli, sular akmalı
    kuşlar değil, balıklar su içmeli mermer taşımdan
    başımda düşümde hep bir deniz,
    duman duman şirket vapurları, yandan çarklı, pervanesiz..
    benim bütün mirasım istanbul olmalı.
    kabristanımsa deniz...

    sadri alışık

    büyük üstat mısralarında müthiş belirtmiş.
    allah rahmet eylesin
  • organlarımın bağışlanmasını veya kadavra olarak kullanılmasını tercih ederim.
  • sevdiklerimin yüreğidir. çünkü öldükten sonra ruhen ancak orada yaşayabilirsiniz.
  • eskiden deniz gören bir yer olsun derdim artık annemin üstüne diyorum. madem çürüyüp, yok oluyoruz bari ikimiz aynı toprağa karışalım isterim.
hesabın var mı? giriş yap