özsaygı

• özde barınan saygı^*.
• ing. self respect
  şahsınıza duyduğunuz saygıya denir.
• rica ederim, bana söyleyiniz, insan kendinden nefret ederse, birini sevebilir mi? kendi kalbiyle barışık olmazsa başkalarıyla iyi geçinebilir mi? kendi varlığından canı sıkkın ve yorgun ise topluluğa hoşluk getirebilir mi? bu soruların hepsine cevap vermek için deliliğin kendinden daha deli olmak lazımdır. ben toplumdan dışlanırsam, insan başkalarına katlanmak şöyle dursun, kendi kendine katlanamayacaktır. kendiyle herhangi bir ilişkisi olan her şeyden tiksinecek ve şahsı, kendi gözünde bir kin, iğrenme ve nefret konusu olacaktır. zira, genellikle anadan daha çok üvey ana olan doğa, bütün insanlara ve özellikle biraz bilgelik sahibi olanlara, ellerinde olana karşı isteksizlik göstermeyi, olmayana hayranlık duymayı emreden talihsiz bir eğilim vermiştir. bu uğursuz eğilim, hayatın bütün faydalarını, bütün güzelliklerini, bütün çekiciliklerini, bozar; son olarak hayatı da tamamen mahveder. ölmezlerin insanlığa verebildikleri en kıymetli armağana; güzelliğe sahip olan, kendi kendinin hoşuna gitmezse neye yarar? hüznün kara zehriyle bozulunca, gençliğin faydaları ne olabilir? nihayet burada sağ tarafımda gördüğünüz ve çıkarlarıma her yerde gösterdiği bağlılıkla sevgimi kazanmış olan özsaygı’nın yardımı olmaksızın, hayatta, yerinde ve istekle yapabileceğiniz (yerinde diyorum zira yerinde olmak, yalnız sanatların değil, hayatın bütün edimlerinin büyük esasıdır) herhangi genel ya da özel edim olur mu?
  
  erasmus (1469 – 1536)
  deliliğe övgü
• kaçamadığımız karanlıklarda başvurulan mantığın kardeşi diyor sevgili tim parks, ne kadar da doğru!
• (bkz: #4778260)
• herkese saygi göstermeden önce gösterilmesi gerekendir kendimize saygi.
  ne var ki, bazen atlariz bunu. bilinçli ya da bilinçsiz. illa örnek lazımsa, (bkz: asik olmak)
• özgüvenle karıştırılandır. özgüven kendine güvenmekle ilgilidir ve başarılarla kuvvetlenir. başarı genelde başkalarının nezdinde, onların ölçütleri ile ölçülen ve kaybedildiğinde özgüveni/kendine güveni silip götürendir. özsaygı ise kişinin kendine duyduğu saygı ve kendini bilmesidir. özgüven gücünü 3. kişilerden aldığı için kırılgandır; özsaygı ise farkındalıkla soslandığında çok sağlam, başarısızlıklara rağmen yola devam etme cesaretini barındırandır.
• bireyin kendi özüne, benliğine duyduğu saygıdır. insanın kendini olduğu gibi kabul etmesidir.
  
  bir anlamda kendi karakaterine, değer yargılarına, inançlarına uygun ve tutarlı hareket etmesi; yani kendi kendisiyle çelişmemesidir ki bu da kişinin kendisinden hoşnut olduğunu ve iç huzurunun bulunduğunu gösterir.
  
  özsaygı başkalarının değerlendirmelerinden bağımsız olarak insanın kendine verdiği değerdir.
  
  başkaları size saygı duymayabilir, saygı duymayışları belki kendi terbiyesizliklerindendir. ancak siz benliğinizle çelişir ve kendinize olan saygınızı yitirirseniz, işte o zaman değerinizi yitirirsiniz.
• (bkz: özsaygı eksikliği)
• (bkz: haysiyet)