• zaman: görsel

    "günler hep aynı olunca zaman da çabucak geçiyor." mealinde.
  • stallone'nin rocky'si bu filmdeki boksor rocco karakterine gonderme imis, ortmen dedi.
  • rocco rolünde genc haliyle alain delon'un oynadigi luchino visconti basyapiti, 1960 yapimi film.
  • savaş sonrası yoksulluk temasını esas almış yeni gerçekçilik akımının en iyi ürünlerindendir.
    (bkz: luchino visconti)
    (bkz: neo realismo)
  • delon'un(rocco) alyoşa kılığında, köye dönüp fadime'nin düğününde halay çekme eğilimli yapısı; simone'nin karakter zaaflarının rocco'nun iyicil tavrıyla asalak bir ilişki yürütmesi; ciro'nun özellikle rocco tanımında ve genel anlamda hayata bakışında çok daha gerçekçi, 'olması gerektiği gibi' biri oluşu; vincenzo'nun sorumluluklarının bilincinde ama 'düz adam' içeriği; luca'nın küçük yaşta hayata atılan ve 'büyük adam olacak' izlenimi veren(ama bu verdirilmiyor, hatalardan ders alır diye umuyorum sadece) çocukluğuyla kardeşler insanda güçlü etkiler uyandırıyor. boksun ve kadının burada rekabet duygusunu ve güç dengelerini/farklarını ortaya koyma gibi işlevleri var. ayrıca adeta bu denklemler dışında kalan anne son derece yetersiz; baba figürü bile yok; o da olsaydı zaten the godfather olurdu adam. zeytinyağı işine girer, fanucci'yi vururdu. ama hayaleti köy yaşamına dair yalnızca bir sembol. filmde ciro, rocco'nun idealize ettiğine karşı olarak köy yaşamını harika analiz ediyor ve ''fadime'nin düğününde halay çekelim diyorsun ama bak o klipte bile travesti pisuvara işiyordu. nasıl bir köy realitesi var artık?'' diyor mealen. ama bu yazıyı okuyan elbette; kim kime ne dedi sanacak koca filmi. tıraşı keselim: kardeşler arasındaki meseledir bu yahu. birbirlerini döverler de, severler de. visconti'ye de ne oluyorsa artık.
  • (bkz: kayıp şehir)
  • alain delon aglarken icimizin yaglarini eritir bu filmde.
  • viscontinin sevdiğim en iyi filmi diyebilirim. çünkü o kadar saf ve temiz karakterli rocco-alain delon- çok farklı bir hava katmıştır filme. ama orda en etkilendiğim sahne yanlış hatırlamıyorsam rocco'nun zengin olduktan sonra annesinin yanına gidip içkiler getirmesi ve daha sonra bu mutluluğunu binadaki tüm komşularıyla paylaşması beni de filme dahil etmişti. yalnız rocco'nun abisinin aşkına göz koyması pek sevilecek bir durum değildir. yani abinin aşkı ezevenk ne diye gidiyona sılıyon bir zevk uğruna. nasıl bakmaksa olaya ben de anlamadım. ama viscontinin kesinlikle izlenmesi gereken ve her rafta bulunması gereken klasikler arasındadır. hatta yakındığım tek şey filme ait bir afiş bulamam. ayrıca türkçeye rocco ve kardeşleri olarak değil de düşman kardeşler diye çevrilmiştir. bir diğer için:(bkz: bellisima) yani güzeller güzeli belissima.
  • simone karakterini canlandıran renato salvatori'nin de muhteşem performansıyla en az alain delon kadar (hatta bence daha da yıldızlaşarak) dikkati çektiği uzun ve güzel film.
  • şu an cnbc-e'de olan geçtiğimiz yüzyılın en iyi filmlerinden. gencecik alain delon, güzeller güzeli claudia cardinale.

    güneyden kuzeye göç eden aileyi anlatan en iyi isim gurbet kuşları olurdu herhalde, kuş misali. benzer hikayede biz kullandık neyseki.
hesabın var mı? giriş yap