• anarsist, insan haklari savascisi, devrimci, avukat, siyasi tutsak, sürgün, bir irlandali icin bile alkolizmin sinirlarinda gezinen, sisko, militan, yurtsever, kendi deyimiyle entellektüel maganda, kitaplari ingiltere de yasakli...
    1942 de dogdu, 2002 de öldü bu solun tüm renklerini kendisinde bulusturan devrimci. derdi sadece eire nin (irlanda nin) ingiliz emperyalizminden kurtulusu degildi, o sosyalist bir irlanda düsünü görmekten hic bir zaman vazgecmedi.
    yazmaya iceri düstügünde basladi, ilk kitabinin konusu ingiliz cezaevlerindeki irlandalilarin tarihcesi oldu, böyle bir kitabin olmadigini ögrendiginde madem yok kendim yazarim dedi. internment 1973 de basildi. bir sene sonra ise demokrasinin besigi, kicinda günes batmayan ingiliz emperyalizminin iskence politikalarini irdeleyen the guineapigs i yayinlandi. bu kitap bir sonraki baskisindan sonra yasaklandi ve ingiltere de bir daha basilmadi. 4 yil sonraki kitabinin konusu ise daha eglenceliydi, irlanda da kacak viski yapiminin tarihi (in praise of poteen) . 1974 1981 arasi ira nin illegal yayini an phoblacht/republican news de haftalik kösesi vardi mcguffin in. 1974 yilinda ise ulrike meinhof un ölümünü arastiran uluslararasi komisyonda görüyoruz mcguffin i.
    sonrasinda artan politik baskilar yüzünden usa ya gecis, burada da rahat durmama ve hukuk fakültesini bitirip siyasi davalara girme.arada yazdigi kisa hikayeleri ise insani okurken altina sicirtan özelliktedir. (last orders, please)
    1999 da memleketine geri döndü, enternasyonalistti ama her seyden önce irlandaya tutkuyla bagli sosyalist bir yurtseverdi mcguffin.
    3 kitap ( cilgin bir politik gerilim kitabi olan der hund. eine verschwörung (köpek.bir komplo), bir nevi otobiyografisi olan der fette bastard (sisko pic) ve nomad mcguinness) daha yazdi bu arada, eski yoldaslariyla yollari ayrilmisti. kitaplarini bu yüzden ne irlanda da ne de ingiltere de basabildi. allahtan almanya da bayagi bir seveni oldugu icin bu kitaplar basilabildi ve tarafimdan büyük bir zevkle okunabildiler. özellikle der hund un türkceye kazandirilmasi gerektigini düsünüyor ve buradan cevirmen arkadaslara selamlarimi sunuyorum.
  • vakti zamaninda (2001) söyle bir seyler söylemis bir röportajinda, almasina biline kendimize de dersler cikartmaliyiz gibi geldi bana bu söylenilenlerden.

    (soru) kitaplarinin cogu almanya da yayinlandi. bunun nedeni irlandalilarla, almanlarin ayni espri anlayisina sahip olmalari degil herhalde?
    (cevap)kültür almanya nin iyiniyetiyse, tarih onun kokan agzidir. bu biraz garip ama..
    berlin de devrimci hücreler (revolutionären zellen) üzerine yapilan bir toplantidaydim
    toplantida klaus viehmann ve stefan wisniewski gibi yoldaslar rz in yeralti gazetesi cikardigindan da bahsettiler.
    ben bunu cok iyi hatirliyorum, yazilanlar sosyaloji bölümü ögrencilerinin elinden cikmaydilar. tanri askina sosyologlar zaten normal insanlar degiller ki! sosyologlarda espri anlayisi yok. ben daha 20 yil önce bu yoldaslari elestiriyordum: sizlerde espri yok, sikici, aptal pustlarsiniz diye.
    yaptiklariniza saygi duyuyorum ama bu halde kesinlikle kazanamazsiniz, isci sinifinda kökleriniz yok, sinifin dilinde de konusmuyorsunuz. sanki baska bir yildizdan gelmis gibisiniz.
    simdi beni yanlis anlama, ben bu adamlari hep destekledim, ve hala da desteklerim. ama ne zaman karsilassak, onlara hala "fucking" espri anlayislari olmadigini söylerim. yasamdan biraz zevk alin!
    ....
    bunun belki de nedeni benim kralin ciplak oldugunu söyleyen kücük bir cocuk olmamdir. her kralligin böyle bir kücük oglana ihtiyaci var. ama bu cocugun herhangi bir kimse tarafindan her hangi bir sekilde dikkate alindigi anlamina gelmiyor. suratina bir tokat vurup, haydi yatagina geri dön denilir ona.

    die meisten deiner bücher sind in deutschland erschienen. das kann doch nicht daran liegen, dass sich die deutschen und iren in ihrem sinn für humor so ähnlich sind?

    kultur ist deutschlands guter wille, geschichte ist sein schlechter atem. es ist bizzar, aber ...

    in berlin war ich bei einer veranstaltung über die revolutionären zellen. dort haben die beiden genossen klaus viehmann und stefan wisniewski u.a. darüber berichtet, dass die rz damals untergrundzeitungen herausgegeben haben. ich kann mich gut erinnern. das waren schriften, die von soziologiestudenten geschrieben worden waren. aber bei gott, soziologen sind keine normalen menschlichen wesen. soziologen haben einfach keinen sinn für humor. schon vor 20 jahren haben ich den genossen immer wieder vorgehalten: ihr habt überhaupt keinen sinn für humor, ihr seid langweilige, dumme wichser. ich respektiere das, was ihr tut, aber ihr könnt unmöglich gewinnen, weil ihr keine basis in der arbeiterklasse habt. ihr sprecht nicht deren sprache. ihr redet, als seid ihr von einem anderen stern.

    verstehe mich jetzt bitte nicht falsch, ich habe diesse leute unterstützt und ich unterstütze sie immer noch - keine frage. aber immer, wenn wir uns treffen, muss ich wieder sagen, ihr habt immer noch keinen fucking sinn für humor. habt ein wenig mehr freude am leben!

    deshalb kann ich es nicht so richtig nachvollziehen, wenn du sagst, es gebe eine ähnlichkeit zwischen dem deutschen und dem irischen sinn für humor.

    aber auf der anderen seite ist da offensichtlich etwas dran. meine verlegerin in deutschland, hanna mittelstaedt von der edition nautilus, sagt immer wieder, na ja wir geben so 1.000 exemplare raus, du hast eine eingefleischte fangemeinde, die mcguffin-fans, bei denen können wir das absetzen. es gibt offensichtlich einen festen stamm von leuten, die meine bücher gerne lesen.

    das liegt vielleicht daran, dass ich der kleine junge bin, der sich immer wieder hinstellt und sagt, der könig ist nackt. jedes königreich braucht so einen kleinen jungen. aber das heißt nicht, dass ihm irgend jemand irgendeine art von aufmerksamkeit schenkt. sie geben ihm meist eine ohrfeige und sagen, geh zurück ins bett.
hesabın var mı? giriş yap