seçici olmak

• hayatında geçici insan istemeyenler için önem taşır.
• bugünlerde bir kendime bakıyorum bir insanlara. bir onları okuyorum bir de kendimi.
  çoğu şeye razıyım sanırım. isyan ettiğim oluyor ama az galiba. genelde sağlığım için fazla didiklememe eğilimindeyim. kendim düzeltebildiğim yere kadar düzeltiyorum. benden kaynaklı değilse çok da umursamıyorum. umursadığım şeyler illa oluyor ama geneli böyle.
  bir de benimde zevklerim, renklerim var fakat çok seçici olduğumu söyleyemem. aslında son zamanlarda yaşadıklarıma bakarak söyleyemem. eskiden olsa seçiciyim derdim. 32 yaşımda isem ben seçmeyi 18 imde filan öğrendim. öncesinde oy birliği neyse o. on sekizimde kendi kararımı kendim vermeliydim çünkü yalnızdım artık. verdim ve öğrendim. seçmek güzel şeydi fakat sorumluluğu fazlaydı. yine de seçtim. seçe seçe bir kaliteye vardım. ve bu kalite yolculuğu devam ediyor. yolun başındayım belki de ama seçemediğim vakit çok da mutsuz veya huzursuz olduğum söylenemez. çok katı kurallarım yok. başkalarına nazaran yani. kırkımı aştığımda böyle kaskatı kuralları olan bir insan olan kalite diye yırtınan standart manyağı bir insan olmak istemiyorum. yaşam kalitesi yükseltmek adı altında sırtımıza yük yüklediğimizi ben burdan görüyorum. yükselen kalite değil yük! hem maddi hem manevi. bir sırt çantasına doldurabileceğim kadar zaruri ihtiyaçlarım olmalı. belki bir valiz. gerisinden her an her şekilde vazgeçebilmeliyim...
  bu yazı benim olmayan bir ton eşyayı yeni bir eve taşıyıp yerleştirdikten ve hatta taşınmanın üzerinden geçen 10 güne rağmen yerleştirilemeyen eşyalar yüzünden yazıldı. bu taşınmadan önce yerleşik hayata geçemeyen bünyem yine aynı düşüncedeydi fakat artık şiddetle savunuyorum. az eşya, çok huzur. ne kadar eşya o kadar enerji, negatif yorucu enerji hem de.
  umarım yerleşik hayat beni bozmaz.
  
  başlığa gömülen video: idare edemem anne! ben ve neslimse idare etmek üzere programlandı. işte kimisi sonradan işi öğrendi geliştirdi filan. bir kere olsun şöyle bir çıkışım olmadı kimseye. tuhaf oldum bak şimdi.
• herkes herkesten çok daha iyisine sahip olabilir. hayat sana hayatında kalması gereken insanları un gibi eletir ve hayat sana o eleğin üstünde kalanlarla yaşanabilecek çok güzel ihtimaller sunar. o yüzden aşağı düşenlere deyin ki; ''yeriniz tam da orası, geri dönmeyin''.
• secme surecini seviyorsaniz guzel tercihtir.
• aldığınız sebze ve meyvenin daha uzun süre dolapta bozulmadan durmasına yarayan davranış.
• armudun sapı üzümün çöpü derken yalnız kalıyormuşsun. öyle duydum ben de.
• hayattaki en büyük erdemlerden biri. sürekli birileriyle iletişim halinde olmak gerekmiyor.
  
  kendiyle mutlu olmayan biri başkasıyla da mutlu olamaz; kendinizle mutlu olmayı öğrenin, yalnızlıktan keyif almayı öğrenin. bu büyük bir özgürlüktür, seçici olmayıp yalnızlıktan korktuğunuz için size uymayan/aradığınız kişi olmayan/sizi hak etmeyen insanlarla olmanız sizi mutsuzluğa sürükler.
  
  çok fazla yapılan bir hata var. özellikle pandemi sürecinde sosyal medyada herkesle iletişim kurmaya başladı insanlar, diyalog biriyle bitiyor biriyle başlıyor... kısır döngü.
  
  biraz seçici olun. hayattan biri vasıtasıyla değil kendinizle keyif alabilmeniz önemli. yaşam sevincinizi insanlara bağlamayın. bittiğinde ne yapmayı planlıyorsunuz? siz kendi başınıza mutlu olun gelen kişi katma değer yaratsın, güzel paylaşımlarınız olsun.
  
  benim hayatıma bir değer katmayacaksa ben istemiyorum kimseyi. yalnız da güçlü olun, çiçekler...
• hayatınızın duygusal anlamda umumi tuvalete dönmemesi için, edinilmesi gereken en elzem davranış biçimlerinden biri.
• seçici olmaz iseniz gecici olursunuz
• farklı insanlar tarafından itham edildiğim özellik. seçici olmak. sitem eder gibi söylüyorlar onu da. "öeef ne de seçicisin..." ne istiyosunuz yahu?kapasite sınırlı,sistem overload yaparsa kaldıramaz. hassas sisteme hassas ölçüm gerek. belki biraz fazla hassas ama napalım.
  
  bu kibir değil,kendini korumadır. ha bi de kendine saygıdır diye umuyorum.