şehit öğretmenler

• "öğretmen, bir kandile benzer. kendini tüketerek başkalarına ışık verir" (bkz: atatürk)
  
  abdullah kara 1.1.1968-24.5.1993
  abdulvahap yersiz 2.2.1968-6.10.1992
  abdurrahman nafiz özbağriaçik 1.2.1957-25.10.1993
  abdurrahman taner 1.1.1953-29.8.1992
  abdülkerim usta (…/…/…-11.5.1917)
  adnan tunca 20.8.1957-23.9.1994
  ali bulut 26.1.1967-11.10.1994
  ali ihsan çetinkaya 1965-11.9.1994
  ali incekara (1945-2.6.1980)
  ali karaoğlan 21.10.1964-19.9.1990
  ali rıza pekgöz 1.1.1960-10.6.1993
  ali şahap salik 1959-21.9.1993
  ali yildirim 1962-22.10.1993
  ali yildiz 1.8.1969-5.11.1994
  alihan han 1951-19.4.1993
  a.nurettin soyer 1964-22.10.1993
  asım özden 1954-21.5.1987
  atilla aydoğdu 1967-17.9.1994
  aydın acun 3.5.1966-25.5.1987
  aydın yilmaz 5.1.1971-22.4.1996
  ayhan kural 1969-16.9.1993
  aynur sari 1971-22.6.1996
  ayşe konakçi 1969-26.10.1993
  bayram aladağ 1969-6.10.1993
  bayram tekin 18.4.1964-25.10.1993
  birol irfan aşkar 8.6.1969-24.5.1993
  buminhan temizkan 1968-11.9.1994
  cuma ibiş 1.1.1970-1.10.1996
  çevik ersin temel 1955-6.9.1989
  durmuş güçlü 12.7.1966-6.9.1989
  elif livan 15.7.1962-11.6.1993
  emin aydin 1.3.1964-11.11.1992
  engin eker 19.2.1967-16.9.1992
  ergin komut 7.9.1959-25.10.1993
  ergün erol gürsesoğlu 29.09.1951-5.7.1980
  erkan aydin 1969-23.6.1993
  erkan özcan 1962-29.5.1994
  erol ercan 2.7.1970-5.11.1994
  ersoy yorulmaz 8.1.1996-11.10.1994
  ertan sevim 3.2.1966-3.9.1990
  ertuğrul alptekin 1.1.1968-18.2.1993
  esma karadoğan 1969-17.11.1991
  ethem yaşar 1959-22.10.1993
  fatih tekin 1.3.1965-25.10.1993
  fevzi ateş 1953-28.5.1980
  fevzi katar 1960-7.10.1993
  gürez şimşek 1949-29.9.1993
  gürkan aritürk 3.1.1970-30.10.1995
  hacı ömer serin 6.6.1973-22.4.1966
  halil kandemir 1955-21.11.1993
  halis şişman 2.2.1967-3.1.1993
  hamza çetin 1963-23.6.1993
  hamza halit sülün 30.5.1966-2.10.1995
  hanifi çakallioğlu 20.5.1956-28.3.1990
  hasan akan 1958-1.3.1994
  hayati kapukaya 19.11.1968-8.10.1994
  hüseyin aydemir 15.07.1972-12.3.1988
  hüseyin kocabaş 21.11.1962-12.10.1995
  hüseyin yavuz 28.7.1967-22.10.1993
  ibrahim kizmaz 1.1.1956-6.1.1992
  ilyas acar 1967-4/5/1992
  isa karaaslan 13.7.1955-15.5.1987
  ismail çelik 10.5.1956-22.2.1993
  kemal göçer 1959-3.6.1994
  kemal sert 6.3.1967-16.11.1993
  lokman çeker 1964-12.4.1988
  mahmut çatalkaya 1.4.1964-5.11.1994
  mahmut karabekiroğullari 1313-31.12.1917
  m.ali durak 1968-7.4.1994
  mehmet birol 10.12.1964-24.5.1993
  mehmet dayan 1.2.1960-29.12.1993
  mehmet emin özden 1953-6.12.1992
  mehmet fidan 1971-25.10.1993
  mehmet geren 1951-23.3.1992
  mehmet gezer 21.7.1950-7.11.1990
  mehmet kapusuz 1.1.1966-6.9.1989
  mehmet zeki ödük 1.1.1957-5.11.1994
  metin gençdal 1966-20.4.1994
  metin kaynar 1965-11.9.1994
  mithat eren 4.12.1966-5.11.1988
  m.mecit yalçin 1.1.1958-5.8.1993
  m.mehdi şanli 1955-22.11.1992
  m.nuri demiralp 1946-5.6.1994
  m.şirin gökdere 1954-15.9.1994
  muhammed yildiz 10.5.1964-25.3.1988
  mustafa boz 6.11.1966-22.2.1994
  mustafa fehmi kubilay 1906-1930
  mustafa gümüş 15.5.1970-23.9.1994
  mustafa karinca 1962-11.9.1994
  mustafa saadettin küçük 5.10.1973-1.10.1996
  nahit ergene 1955-1.1.1994
  necati çiçek 1957-26.9.1995
  nesrin ünügür 6.10.1993
  neşe alten 1972-26.10.1993
  nevzat akdemir 11.1.1966-21.6.1993
  nevzat demirci 10.8.1955-7.4.1980
  numan konakçi 31.10.1968-26.10.1993
  nurettin aslan 1.1.1968-22.4.1996
  nurgül (kale) aladağ 1969-6.10.1993
  nuriye ak 5.4.1968-11.6.1993
  nurullah saraç 2.8.1969-11.10.1994
  orhan bakiş 1966-7.10.1993
  orhan gök 2.4.1967-19.3.1992
  orhan korkmaz 1956-20.5.1992
  osman çiçek 1.1.1965-7.9.1993
  ökkeş kaya 16.2.1967-30.10.1995
  ragip köse 7.3.1968-11.10.1994
  ramazan aydın bilge 1964-13.1.1993
  recep çakir 1952-14.1.1980
  recep oyur 1955-29.4.1994
  rustem şen 1965-11.9.1994
  sait korkmaz 1.3.1967-28.9.1994
  seydo aydoğan 1960-5.6.1992
  sezgin keçeci 1.1.1967-25.10.1993
  süleyman (…/…/…-20.9.1918
  şenol akar 22.4.1965-12.11.1987
  şevki akgün 10.1.1965-29.4.1992
  şeyho kurtulmuş 5.2.1969-25.5.1995
  tahir civil 18.03.1963-23.3.1990
  taşkın senger 1965-7.10.1993
  uğur gören 12.12.1970-1.10.1996
  ünal atli 1966-7.10.1993
  vedat inan 1969-11.9.1994
  vural akdeniz 1964-11.11.1992
  yasemin tekin 29.7.1962-25.10.1993
  zafer özdeniz 1964-21.11.1993
  zeki savruk 21.4.1970-24.10.1993
  zeki şenoğlu 30.9.1955-29.9.1993
  zübeyr akkoç 21.12.1952-13.1.1993
  
  (bkz: http://www.meb.gov.tr/…r/sehitogretmenler/index.asp)
  
  (bkz: irfan ordusu)
• benim için pkk dan nefret etmeye yetecek olan aşağıdaki hikayedir.
  
  kızımız nesrin, oğlumuz cuma bu en mutlu günlerinde sizleri de aralarında görmekten mutluluk duyarlar;
  
  1 ekim 1996 salı günü ikisinin de en büyük hayali bu cümleyi yazacakları bir davetiye bastırmaktı. en büyük dertleri cuma’nın annesinin “paranı çarçur etme evlenince lazım olur” öğüdü üzerine bekarken almış olduğu buzdolabının yanına bir çamaşır makinesi koymaktı. şimdiki zamanlarda oy verilmesi karşılığında belediyeler tarafından bedavadan dağıtılan makineler o zamanlar ciddi anlamda bir servetti bir öğretmen ailesi için. kendi öğretmen annemden babamdan biliyorum.
  
  yorgun başlayan haftaya diyarbakır merkeze bağlı hantepe köyü ilköğretim okulunda birbirlerine attıkları sıcak gülümsemeyle direniyorlardı. ikisi de öğretmendi, aileler biraz destek olurdu, cumanın babası urfa’daki köyde tarlanın mahsulünü oğlunun düğününe harcardı, nesrin’in annesi zor günler için birkaç altın ayırmıştı. ikisi de çalışıyordu zaten 3 yıldır belli bir birikimleri de vardı. borçlar ödenip çocuk olana kadar bir de araba alabilirse cuma altına o zaman keyiflerini hiç bir şey bozamazdı…
  
  ama bozdu, eli kanlı terör örgütü mensupları hantepe ilköğretim okulunu bastı. cuma ve nesrin ile beraber arkadaşları uğur ve mustafa ‘ yı köyün dışında hunharca katlettiler. hayattaki tek hedefleri olan mutlu ve namuslu bir hayat sürme isteği için gerekli parayı beklide bir insanın sahip olabileceği en kutsal meslekle seçmişlerdi. onların ikisi de öğretmendi, hayatları kadar umutlu, hayalleri kadar zengindiler henüz 30 yaşındaydılar. bir gün eli keleşli, gönlü mühürlü, kadir kıymet bilmeyen dağ fahişeleri tarafından öldürüldüler ve onlar bir düğün davetiyesinde birleştirmeye kalktıkları hayatlarını evli olmadıkları için maalesef yan yana mezarlarda bile yaşayamadan göçüp gittiler.
  
  kızımız nersin , oğlumuz cuma bir okulun bahçesinde beraberce hakka yürüdüler...
• akp'ye göre süreci baltalayan jakobenler olabilirler. ölünür mü lan, esedci misiniz siz?
• 1973 doğum 1996 şehit ediliş. daha 23 yaşında, hayatının baharında. belki üniversiteden sevgilisi vardı ev telefonuyla görüştüğü, belki de evliydi başka ilde görevliydi hayat arkadaşı
  .
  
  can yakar, şehit öğretmenler, her biri bir gül ormanının soluşudur.
• barış sürecini baltalamaya çalışan, statükocu beyaz türklerdir.
  
  sevgi kelebeği imralı ve eli çiçekli özgürlük havarilerinin sabrını sonuna kadar zorlamışlardır.
  
  tabii artık böyle söyleyince kıymet görüyor.
  
  ufacık bebeklere kıyabilen orospu evlatlarının ağzından barış, demokrasi, insanlık düşmüyor ya; yaşadığım ülkenin de, benim de, aldığım nefesin de...
• her yıl ülkü ocaklarında mevlit okutulan öğretmenlerdir.bu yıl da uygulama devam edecek pazartesi akşam herhangi bir ülkü ocağına misafir olabilirsiniz ve bir fatihayı esirgemeyin onlardan.
• (bkz: hdp'ye oy vereceklere ufak hatırlatmalar)
  
  (bkz: hdp'ye oy vermiyorum çünkü)
• "“11.09.1994 günü saat 22.15 sıralarında kalabalık bir pkk grubunun tunceli ili mazgirt ilçesi darıkent beldesine baskın düzenlediği, beldede bulunan jandarma karakolu’nu yoğun ateş altında etkisiz hale getirdikten sonra beldenin ptt ve belediye binalarına, sağlık ocağına girdikleri, ptt binasında bütün eşya ve evrakı yaktıkları, belediye binasının bütün kapı ve pencerelerini kırdıkları, sağlık ocağı içinde yangın çıkardıkları, ocakta bulunan sağlık malzemelerini aldıkları, darıkent beldesi ilköğretim müdürlüğünde görevli öğretmenler ali ihsan çetinkaya, metin kaynar, buminhan temizkan, mustafa karınca, rüstem şen ve vedat inan’ı evlerinden çıkardıktan sonra kaleşnikof silahla tarayarak öldürdükleri, sağlık memurları mesut demirtaş, kazım kılıç ve hüseyin vural’ı kaçırdıkları, ilköğretim okulunun bir kısmını yaktıkları..”"
  
  öcalan davası iddianamesinden
• 1993 yılında tunceli'nin meşeyolu köyünde öğretmenlik yaparken katledilen nevzat akdemir, hasan aydın ve hamza çetin'le ilgili olarak katliama tanık olan köylülerin söyledikleri:
  
  "...dersim hakkında araştırma yapıp yazı yazanlar bölgede en önemli geleneğin baht olduğunu söylerler. yani biri birine sığınmışsa, sebep ne olursa olsun, onun canının emniyeti güvenip sığındığı kişiye emanettir. bu, inancı adet gelenek ve görenekleri ne olursa olsun, bölgedeki hemen her toplulukta vardır.
  üç civan... üç genç öğretmen... köyün öğretmenleri... bu zor şartlarda, kimsenin korkusundan gelemediği bu dağ başlarında öğretmenlik yapıyorlar. demokratlıklarına çok güveniyorlar. doğrusu öğretmenlerin kişilikleri hakkında köylülerin de olumsuz sayılabilecek herhangi bir söz veya davranışları yoktur. ama mesele köylü ile bitmiyor ki! sanıyorlar ki, tanınacak, bilinecek ve korunacaklar. inançla peygamberlik görevine devam ediyorlar. gençlik işte, bazen başa bela da olur...
  okulun son günü... bitirmişler işlerini, yola düşecekler artık. lakin köylülerle arasında derin muhabbet gereği bir gün daha kalmaları gerekir. okulda küçük bir yemek toplantısı yaparlar. ne olursa bu nedenle olur. oradan geçen silahlı bir grup öğretmenleri öldürür, okulu da yakar.
  köylülerin ata topraklarında yaşama şansları kalmamıştır. bahtı da koruyamamışlardır. önce öğretmenlerin cenazelerini gönderirler, sonra eşyalarını yüklerler. kimisi de kapıyı çektiği gibi düşer yollara. artık yiyecek ekmekleri, içecek suları kalmamıştır. ata baba topraklarına yüz sürmenin, ziyarete yalvarmanın zamanı değildir; canını kurtaran şanslıdır.
  bu olayın yorumu bile yapılamaz. olayda taraf değillerdi, teşvik etmedikleri gibi engelleme yoluna da gidemezlerdi. kimsenin köylüyü dinlediği yoktu. yıllar sonra resimlere bakıp bakıp, "çok karanlık bir olay!" demişlerdir.
  bir zamanlar on bir kadrolu öğretmenin görev yaptığı meşeyolu köyünde, çocuk sesi duymak ne mümkün. köye hakim tek ses. ölüm sessizliğidir artık."
  
  (tunceli meşeyolu köyü internet sitesinden alıntıdır) http://www.meseyolu.com/
• çok büyük bir kısmı bir halkın aydınlanmasından korkan eli kanlı bebek katillleri tarafından öldürülmüş insanlardır. haklarında yalnızca 3 sayfa entry olması bile bizim neyi ne kadar hak ettiğimizi göstermesi açısından önemlidir.
  
  ben bebekken evimizin etrafı pkk tarafından sarılmış. o dönemde öğretmen olan annem ve babam uykudayken köy muhtarı ile ahali devreye girip saldırmalarını, propoganda yapmalarını önlemişler. babam o zamanları anlatırken doğunun insanı öğretmene sahip çıkar diye anlatırdı. o zaman bu öğretmeni vuranlar asla doğunun, güneydoğunun insanı olamaz. bunlar olsa olsa ancak sömürü düzeninin ajanlarıdır.