• herkesin inanmak için farklı sebepleri olduğu bu konuda, elle tutulabilir en gerçekçi nedenlerdir.

    bunların arasında en geçerli olanları sanırım:

    (bkz: kader)
    (bkz: mucizeler)
    (bkz: peygamberler)
    (bkz: kutsal kitaplar)
    (bkz: yaradılış)
    hatta
    (bkz: insan)
    (bkz: doğa)
    kimilerine göre (bkz: denge)
  • ölüm korkusu. hadi tanri inanci icin degil ama herhangi bir dini inanc icin tek gecerli sayilabilecek sebep ölümün var olmasi. yoksa akli basinda bi insan niye cinlere insansin?

    edit: arkadaşlar, sizin için daha geçerli sebepler olabilir. mesaj atıp durmayın artık. bu benim fikrim. cinlere inanan arkadaşların da en kısa zamanda bir psikoloğa görünmelerini tavsiye ediyorum. (şaka değil ciddiyim)

    ben de insanım, ölümden elbette korkuyorum. tanrı inancı konusunda da kesinlikle olamaz katılığında değilim açıkçası. büyük bir yaratıcıya sığınma isteğimizin altında yatan temel güdü ölümlü canlılar olmamızdır. ama öte yandan dinlerin mantıklı bir açıklaması olduğunu düşünmüyorum. umarım açıklayıcı olmuşumdur. tanrı konusunu tartışalım ama rica ediyorum cinle periyle falan gelmeyin. adam lise düzeyinde argüman sunuyorsun seninle tartışamam diyor sunduğu argüman cin amk.
  • çocukluktan itibaren, ebeveyn ve çevrenin böyle bir kavramı aşılama çabası en geçerli sebeptir.

    biraz düşünün, hak vereceksiniz.
  • inanmamanın mantıksız gelmesidir.
  • bi yaratıcının varlığına inanmak bana mental olarak güç veriyor. zor zamanlarda bu kudrete sığınmak, dua etmek ruhen oldukça rahatlatıcı.

    -insanların inançlarını sorgulama cüretini kendinde bulan, inananları korkaklıkla ve zeka yoksunluğu ile bağdaştırıp bir dine veya yaratıcıya inanmadığı için kendini zeki sanan "cesaret" abideleri sözüm size. sizleri koyun gibi güden yöneticileri "silivri soğuktur" diyerek eleştirmekten korkup, bu konuda cesaret timsali kesilip mangalda kül bırakmamak sizin lügatınızda nasıl karşılık buluyor?
    iki kitap okuyup ortamlarda caka satan ve zekileştiğini sanan popülist ateistler gerçekten zeki olduklarını mı sanıyorlar?

    ben özgür irademle bir yaratıcı olduğuna inanmayı seçiyorum. bir başkası ister kuşa kurda tapsın ister ateist olsun gram umruma gelmez. belki birçoğunuz için şaşırtıcı olacak ama ateist arkadaşlarımla din konusunu açmayız bile. birbirimizi eleştirip kendi fikirlerimizi empoze etmeye çalışmayız. biliriz ki inançlarımız ve hayat görüşümüz kendimize. bizi bir araya getiren şey de bu inançlar değil.
    demem odur ki aşın artık bunları. insanların imanını ve inancını sorgulayabilecek vasfı görmeyin kendinizde.
  • isyan edecek biri olması.
  • (bkz: big bang)
    (bkz: sonsuzluk)
    (bkz: kainattaki korkunç denge)
  • insan inanarak yaşayan bir canlı, mizacı böyle mecbur inanacak bir şeylere. hiçbir şeye inanmayan insan, sanırım 1-2 saat yaşayabilir en fazla.. söz gelimi adım atarken düşmeyeceğine inanırsın, duş alırken temizleneceğine/rahatlayacağına, iyi geleceğine inanırsın, acıkınca bir şeyler yiyip doyacağına inanırsın, bir şeylere inanıp arkadaşlıklar kurarsın.. sana sadık kalacağına, mutlu olacağına vs inanıp evlenirsin, bir şarkı dinlersin yine bir şeylere inanarak.. uzatmayayım; insanoğlu nefes alırken bile o nefes alıp vermenin hayatını idame ettirmek için temel bir sebep olduğunu bilir, inanır.

    inanç insanın içine konmuştur.. haa sen tutup bir tanrıya inanır aklındaki tüm sorulara oradan cevaplar bulur kendi medeniyet tasavvurunu öyle inşaa edersin veya tanrı yerine başka bir şeye inanıp öyle hareket edersin bu sana kalmış ama "inanmam" deme lüksün yok. şunu diyeyim bomboş şeylere inanıp heba etmeyin içinizdeki inancı.

    edit: piyasada 'inançsızım ben' diye dolaşanlara bir tarafımla gülüyorum. ne bugün ne de tarih boyunca inançsız bir insan veya inançsız bir toplum olmuştur.. hiçbir şey bulamayan gidip bir öküze taptı (!)
  • bir çocuğun doğumdan itibaren gelişimi.

    bence zındıklığın alemi yok. net mucize işte.
  • birçok inanan için ana sebep direkt ihtiyaç duymaktır. kimileri bunu bir küçümseme olarak görebilir ancak bu amaçla söylemiyorum, birçok inanan da inanmayanı ikna etmeye çalışırken (bkz: tacize varabilen ısrar) bunun insanların fıtratında olduğunu ve kendinden güçlü ve yüce bir varlığa inanma ihtiyacı olduğunu söyler. şahsen böyle bir ihtiyaç duymuyorum ancak birçok inançlı bunun geçerli bir sebep olduğunda hemfikir, belki de bazı insanlarda böyle bir şey vardır.
hesabın var mı? giriş yap