the principles of political economy and taxation

• david ricardo kitabına şöyle başlar:
  
  "the produce of the earth-all that is derived from its surface by the united application of labour, machinery, and capital, is divided among three classes of the community...to determine the laws which regulate this distribution is the principal problem in political economy: much as the science has been improved by the writings of turgot, stuart, smith, say, sismodi, and others, they afford very little satisfactory information respecting the natural course of rent, profit, and wages."*
  "yeryüzünün ürünü, yüzeyine emek, makina ve sermayenin ortak bileşiminden elde edilenler, toplumun üç sınıfı arasında bölüşülür. bu bölüşümün kurallarını belirlemek politik iktisadın temel sorunudur. bu bilim her ne kadar turgot, stuart, smith, say, sismondi ve diğerlerinin yazılarıyla geliştirilmiş olsa da, bunlar rantın, karın ve ücretin doğal seyri hakkında çok as tatmin edici bilgi vermektedir."
  
  şaşırtıcı geldi değil mi? liberalizmin babalarından sayılan ricardo, bölüşümün sınıfsal analizini yapmayı kendine amaç belirliyor. liberalizmin, siyasal iktisadı bırakıp, sadece iktisat yapmaya, emek değeri bırakıp fayda değeri temel almasına şaşırmamak gerekir aslında. çünkü ricardo, hatta smith, sınıf çatışmalarının kaçınılmaz olduğunu defalarca yazmıştır. bölüşümde kapitalistlerin işine gelen, kaçınılmaz olarak diğerlerinin zararınadır. bu duruma karşı, klasik siyasal iktisattan sonraki liberallerin; tarihsel analizi bırakıp, siyaseti bırakıp, soyut bir özçıkar peşinde koşan bencil birey üzerinden, faydalara bakarak açıklama yapmayı tercih etmesi, iktisat bilimini sadece böyle tanımlaması, oldukça işlerine gelmiştir.
  
  ricardo'nun değerine dair schumpeter'den bir alıntıyla bitirelim:
  
  "marx had a master then? yes. real understanding of his economics begins with recognizing that, as a theorist, he was a pupil of ricardo. he was his pupil not only in the sense that his own argument evidently starts from ricardo's propositions but also in much more significant sense that he had learned the art of theorizing from ricardo."**
  "marks'ın bir üstadı var mıydı? evet. onun iktisadına dair gerçek bir anlayış, teorisyen olarak ricardo'nun öğrencisi olduğunu fark etmelidir. sadece argümanının ricardo'nun önermelerinden başlaması anlamında bir öğrencilik değil, daha önemlisi, teori kurma sanatını ricardodan öğrenmiş olması anlamında da öğrencisidir."
  
  *ricardo, d. (1911), the principles of political economy and taxation, aldine press, london, s. 1.
  **schumpeter, j. (1974) capitalism, socialism and democracy, unwin university books, london, s. 22.
  not: çeviriler hatalarıyla birlikte şahsıma aittir.
• çevirenin, olmaması gereken bir şekilde “political economy” tamlamasını (politik ekonomi) türkçe değil, fransızca (aynı anda ispanyolca ve italyanca) dil bilgisi kurallarına göre alıp “ekonomi politik” (économie sıfat, politique isim) olarak çevirmesiyle türkçeye ekonomi politiğin ve vergilendirmenin ilkeleri olarak geçen kitap. oysa hem “political economy” tamlaması bir sıfat tamlaması niteliğinde (“political” sıfatı “economy” ismini niteliyor.) hem kitabın orijinali ingilizce.
  
  ileride tekrar çevrilme olasılığı için doğru çeviriler:
  politik ekonominin ve vergilendirmenin ilkeleri
  siyasal iktisadın ve vergilendirmenin ilkeleri
  
  edit: şu konu da aynı çeviriden ötürü olabilir (bkz: #23372296)
  
  (bkz: politik ekonomi)
  (bkz: siyasal iktisat)
• yukarıda yazan çeviri önerilerine istinaden doğru çevirisi şu olmalı:
  
  iktisat siyasetinin ve vergilendirmenin ilkeleri
  ekonomi politikasının ve vergilendirmenin ilkeleri