• gördüm ve arttırıyorum:

    bir gün yurtdışındaki uzak bir akraba tarafından bir video yüklenmiş facebook'a ve izle diye bir mesaj buldum mesaj kutumda. açtım videoyu, yıl 1983 yazıyor sağ alt köşede. ben doğmadan tam 6 yıl öncesine ait bir düğün videosu. önce öylesine izledim, sonra biri dikkatimi çekti. ben bu adamı bir yerden tanıyorum ama nereden diye düşünmeye başladım. ama benim tanıdığım kişi bu kadar zayıf değildi, bıyıkları vardı... sonra dikkatlice baktım ve "baba" diye bir ses döküldü dudaklarımdan. yıllardır böyle sesli söylemediğim bir kelime. duyan geldi. herkes şaşırdı, hüzünlendi ama sevindi de kim derdi ki baban öldükten 6 yıl sonra babanın 18 yaşındaki halinin videosunu izleyeceksin diye.

    ne kadar hüzünlendirse de mutlu etti babamı görmek fakat yine de babaanneme izletmedik, bahsetmedik bile.

    (bkz: hayata dair gülümseten detaylar/@zahist)
  • insanın içini dağlayan ve sevdiklerinin kıymetini henüz hayattayken bilmenin ne kadar değerli olduğuna vurgu yapan bir fakir fotoğrafçı videosu. aynı zamanda "fotoğraf nedir" sorusuna verilmiş en etkili cevap
    https://youtube.com/watch?v=jnxokiubudk
  • uzun süredir görmediğiniz bir insanın yüzünü ve sesini hatırlamaya çalışın sadece 4-5 yıl bile olur. yüzünü hatırlamaya çalışın tam olmaz. fotoğraflar sağolsun canlı tutar silueti. sesini hatırlamaya çalışın daha da zorlanırsınız. hele bir de sevdiğiniz bir insansa hatırlayamamak gerçekten dokunur insana, sevgisinden şüphe ettirir.

    net bir fotoğrafı hiç olmamış. ve yıllar önce de kaybetmiş babasını.

    sanırım o adam daha mutlu kimse olamaz. tüm şüpheleri uçup gitmiş belli ki o an ya da şüphelendiği tüm anlar bir anda yüzüne çarpmış.
  • ben daha önce yazmıştım aslında bunu.
    o zaman daha tazeydi her şey, daha yakındı.

    bir gece kardeşimin valizini hazırlıyoruz, ertesi gün okula gidecek; ondan birkaç hafta sonra da ben çıkacağım yola. daha çok yeniydi babamı kaybedeli, birkaç ay falan.

    bir yandan eski albümler saçıldı ortaya. bir iki akraba, annem, kardeşim evde bir avuç adamız.

    yengem bir fotoğraf aldı eline, dedi ki "vay be kimse kalmadı bu fotoğraftan geriye." benim gözüm dedelerde o sıra. sonra saymaya başladı herkesi tek tek, en son babamın adını söyledi. ben şoka girdim o an. inanamadım. babam da yokmuş meğer, o da gitmiş. o kadar kabullenememiştim ki durumu, hemen başka bir odaya kaçıp ağladım.

    hoş hala da kabullenebilmiş değilim. şimdi konuya bir girsem sabaha kadar ağlarım. gerçi ağlıyorum da zaten.

    çok acı. bu video, o adam, babam. inanılmaz acı.
  • "aaa babam.. babam.. canım babam.." dediği sahnede benim kayış koptu.

    uzun zamandır adamı bu kadar yerden yere vuran bir video izlememiştim.

    hayatın her milimetresi sahte olmuş gülüşlerine tokatı yapıştıran hakikatin en acı hali.
  • bizzat yaşadığım durum.

    zerrece etkilenmemiştim.
    tanımıyorum kendisini.
    ben 2 yaşımda iken gitmiş.
    ben 14 iken vefat etmiş. 30 yaşımdayken bir akraba gösterdi fotoğrafını.
    hiç bir şey hissetmedim.

    demek ki neymiş?
    emek, paylaşım yoksa sıfır his.
  • içime oturmuş videodur
    ne kadar zaman geçerse geçsin unutulmuyor sadece alışılıyor.
  • kaydeden ve paylasan kisiyi cok acimasiz bulmakla beraber recel yerken 3 saniye icinde gozyaslarina bogulmama sebep olmus olay.
  • babamı 3 aylıkken kaybetmişim.kaybetmişim diyorum çünkü rahmete kavuştuğunu hatırlayabilecek melekelere bile sahip değildim.annem ile yaptıkları zoraki bir evlilik ve doğan ben...neyse bunlar özel mevzular...yıllar sonra babamın bir arkadaşı 'sen abdurrahman'ın oğlu musun?'diyerek yanıma geldi.bana 1960 senesinde babamın fatih'te çekilmiş bir gençlik fotoğrafını verdi ve hemen çekip gitti.anneme bile söyleyemedim.annem,babam öldükten sonra sinirleri harap olmuş bir kadındı.tekrar ona o eski günleri hatırlatmak istemedim.yalnızlığıma bir fotoğraf kattım,belki de yalnızlığıma kanlı canlı olmasa da babamın bir parçasını kattım.elde yok avuçta yok derler ya,benimkisi öyle bir hayat ama en azından rahmetli iyi bir adammış,şerefli bir soyadı bıraktı bana.ben o fotoğrafla anladım her şeyin gelip geçebileceğini ama geçmişle olan bağlarımızın asla koparılamayacağını...allah bütün ölmüşlerimize rahmet eylesin...
  • iç organlarımın eriyip aktığını hissettiren görüntüler.
    babası ölenler izlemeyin sakın nerede olduğunuza bakmadan böğürerek ağlamanıza neden olabilir.
hesabın var mı? giriş yap