• hergün aynı şeyleri yapmaktan, düşünmekten, konuşmaktan bıkmak ya da farklı hiçbir şey yapamamak.
    tvde aynı haberleri, dizileri izlemekten, iş yerinde aynı muhabbetlerden, sosyal medyada aynı fotoğrafları görmekten bıkmak usanmak.
    (bkz: yok mu bunun ilacı)
  • yemek yiyin geçer daha çok tatlı ağırlıklı .yada alkol,tütün ürünleri
  • ömür boyu insanın kendine ben ne bok yemeğe geldim bu dünya ya şeklinde sorduğu sorunun yanıtını bulamaması sonucu düşulen durum, çare olarak at bi posta rahatlarsın diyebilirim.
  • bu aralar başıma gelen durum. belirli bir konuya aşırı ilgim olmaması, yapacağım her şey için bahaneler bulmam ve sabit durumumu korumam ile iyice ayyuka çıktı.

    başarılı olmak, çok para kazanmak, xx model araba yerine yy modele binmeyi hayal etmek, çok gezip her yeri görmek, sanat, müzik, felsefe, edebiyat.. anlamsız gelmeye başladı. üzerine çalışacağım, kendimi çalışmak ve yaşamak için motive edeceğim şeyler bulamıyorum.

    şunu da yazmadan edemeyeceğim; alayınızın amına koyayım. iyi akşamlar.
  • teknik olarak memnun olman imkansız zaten. sadece yapabildiğin şeyleri bu kadar manasızlığa rağmen nasıl yapabildiğine şaşırabiliceğin bi yer burası.
  • bazen mücadeleden sıkılmaktır. yorulmaktır. uğraş didin anca zaman geçiyor. hayat hep nötr, ya da eksi yönde. daha doğrusu şöyle; kötü şeyler oluyor, sonra da hayata tutunmaya yarayacak ufak tefek güzellikler çıkıyor. sonra yine kötü. 1 ileri 2 geri misali. yaşlanıyor yoruluyor insan. hep bi hedefler bi kararlar, şu olunca böyle olur, şu zaman gelince bunu yaparım, olmuyor gitmiyor bitmiyor. sonra başka planlar yap onlara tutun, bir sürü nefret, hoşgörüsüzlük, sevgiye saygıya karşılık bulamamak.

    belki de insanlardan, şartlardan, imkansızlıklardan sıkılmaktır? hep başa dönüp aynı açmazı tekrar tekrar çözmeye çalışmak, imkansız döngüden bıkmaktır belki de?

    ben de keyfim çok yerinde zannediyordum ha...
  • sık sık yaşadığım durum. bazen yok olasım geliyor durup dururken ama ölmek istemek değil, var olmamak istemek. böyle hayat karmaşasının tam ortasında bir yerden bir yere giderken, bir iş yaparken ya da sadece öyle dururken hemen şimdi şurada yok olsam düşüncesi.
  • bu aralar sıklıkla hissettiğim duygu. farkettim ki hayatım bilgisayardan ibaret olmuş, sabah kalkıyorum bilgisayar akşam yatana kadar kendisiyleyim. suan master öğrencisi olduğum için sürekli çalışmam gereken şeyler oluyor, okulda zaten derslerde bilgisayarlayım, ara versem dizi izliyorum, yine bilgisayarda, aynı zamanda part time evden calısıyorum bütün iş yine bilgisayarda... resmen markete gidip geldiğim ya da okula yürüdügüm zamanlarda bi nefes alıyorum.
  • yapılması gereken onca şey olmasına rağmen hiçbir şey yapmadan öylece duruyorum. mutlu olduğum anlarda da bunları düşünüp bunalıyorum. ne adım atacak enerji var ne de umursamayacak kadar boşvermişlik. umarım böyle devam etmez.
  • günlerce uzansam az hareket edip geri uzansam .

    ruhumun neşesi kaçmış gibi eski tat yok. keyifsiz sıradan bir yaşam beni bunalttı

    sahte gülüşmeler gereksiz sohbet ortaminda dinlemek istemedigim konular *
hesabın var mı? giriş yap