• geçmiş ilişkilerdeki kötü son: öğrenilmiş çaresizlik.
    ya da genel anlamda, atalet: "amaan kim uğraşcak şimdi?" gibi.
  • deneyip yanılmak, umutların boşa çıkması, kendin kendini daha mutlu edebilecekken "ilişki" nanesi içinde olduğundan mütevellit biseyleri beraber yapmak zorunda hissedip, karşıdaki alınmasın veya suçlamasın diye yapmayıp sonunda hicbisey yapamamış olmakla kalmak, sürekli alttan alan yapıda olduğun için karşıdakine uydurduğun hallerinde ve vakitlerinde kaçırdıklarına üzülmek
  • yeni insanlarla tanışma hevesinin kalmamasıyla başlayan sürecin kaçınılmaz sonucu.
    üşendikçe alışır, alıştıkça üşengeçliğine hak verir hale gelirsin. nurtopu gibi kısır döngü.
  • kötü deneyimlerin, gelecek muhtemel iyi deneyimleri engellemesi durumu. her ilişkide biraz daha iyi olduğumuzu, insanları daha iyi anladığımızı düşünürsek, geçmişte yaşanan kötü tecrübelerin gelecek üzerinde bu kadar karar verici olmasını kabul etmek çok doğru değildir.
  • cidden üşengeçlik seviyem bir süredir bu seviyede geziyor. bunun bir üstünü tahmin etmek istemiyorum. vıcık vıcık mesajlar, tripler, en kötüsü de birini bulmaya çalışmak.
  • ne bu usengeclik dedirtti başlık
  • yeni birini tanımaya üşenmekle eşdeğerdir.
  • kendini başkalarına anlatmaya, tanıtmaya çalışmaktan gına gelmesi durumudur. bu bireyler kendini tanıtmaya gerek duymadiği iliskiler yaşayarak yaşamını devam ettirme gayreti içerisindedirler.
  • insana üşengeçliğini sevdirir :)
    iyi ki üşeniyorum, gereksiz yere kendime yormuyorum, kimsenin neyi neden yaptığıyla falan uğraşmıyorum, birilerini mutlu etmeye çalışmıyorum, kendim ne istersem onu yapıyorum, ve bu yüzden seviyorum bu durumu :)
  • aynı söz ve hareketlerin tekrarlayacağının bilincinde olan kişi üşengeçliğidir, lakin kişi aşık olduysa zaten ortada üşengeçlik de olmaz. kişinin içinde bulunduğu duygusal patlamalar onu tekrardan aynı şeyleri farklı birisi ile tekrarlamaya iter. ancak kişi aşık değilse, sadece yeni bir ilişkiye başlamak adına çıkıyorsa bu noktada üşenir.
hesabın var mı? giriş yap