aklım almıyor

• candan ercetin'in elbette albumunden vasat bir parcasi .
• (bkz: with or without you)^*
• (bkz: aklim almiyor sen alirmisin)
• saatlerdir anlattıgın dersi anlamamıs kisi itirafı.kafam durdu,beynim calısmıyor cumleleriyle aynı familyadan.bastan belirtmez ama soru osrunca ya da dersten kaytarmaya kasinca kullandiklari bi bahanedir bu.
• bu dünyada biraz yaşadım. politikayı hiç sevmedim, felsefeden anladığımı sandığım an hissetiğim ise çok tehlikeli olduğuydu.
  
  ego kavramını benimseyemedim
  
  galiba sevmeye olan inancı yitirmemek için aldırmadım aklıma bir yığın bilgiyi.
  
  insanlar ölüyor.
  
  yaşaması çok basit şeylere bağlı olan insanlar (üçbinbeşyuz nokta) ölüyor.
  
  söyleyebildiğim tek şey ise bu cümle
  
  aklım almıyor.
  
  gönlümse katlanamıyor.
  
  hiç kimseye yararı olmayacak belki, belki kustum diye midem mi yikanacak diye yazıyorum bu entryi
  
  bunu da aklım almiyor
  
  neyse sözlük.
  
  arada bir iki insan kaldık, ki biz dünyayı ele geçirme hırsında kimlikler de değiliz
  
  napcaz bilmiyorum.
  
  napılır onu da.
  
  ama.
  
  insanlar ölüyor.
  
  ve biz (sekizbinbeşyüz nokta)
  
  napcaz lan! (yedibinbeşyüz soru işareti)
• dün akşamdan beri tekrarlıyorum bu sözü. bu kadar rezalete, hırsızlığa, akılsızlığa, yüzsüzlüğe rağmen insanların fikirlerinin değişmemesini aklım almıyor.
  
  çinlilerin meşhur bedduası varmış: "ilginç zamanlarda yaşayasın" diye. faili meçhul bu bedduanın tutmuşu, yaşadığımız ülkenin şimdiki zamanları değilse ne zamandır?
  
  çok ilginç zamanlardan geçiyoruz ve benim aklım almıyor, zihnim bulanıyor.
• (bkz: insanlık hali)
• ilk entry'e ithafen ''neresi vasat lan bunun'' dediğim arada derede kalmış,güzel bir candan erçetin şarkısıdır.
• hiç de vasat olmayan bir candan erçetin şarkısı.
  özellikle ikinci kısımda candan'ın "ne çıkar uslansan ne çıkar" dediği, çalgıların susup boşluk bıraktığı bölümü çok severim.
  "elbette" albümünün diğer iddialı parçaları arasında sivrilemedi tabii.
• "eskiden soruma niçin yanıt alamadığıma akıl erdiremezdim. bugün soru sorabileceğime eskiden nasıl inandığıma aklım almıyor. ama inandığım da yoktu hiç, yalnızca soruyordum." franz kafka