anneli alışveriş vs babalı alışveriş

• anne siz kabinde giysileri denerken mağazayı talan eder, her bulduğunu kabinin üstünden içeri doğru atar.
  baba koltukta oturup çıkmanızı bekler.
• babalı alışverişte, baban kızacak diye, hiç içine sinmeyen şeyi almak zorunda kalırsın, anneli alışverişte, annen söylense bile, içine sinen şeyi bulana kadar mağaza mağaza dolaşırsın.
• çocukluğumu düşünüp karşılaştırabildiğim durumdur. anneyle pek bir verim alınmaz. bunun benzerinden sende yok muydu, ne gerek var şimdi ona gibi cümleler uzar gider. baba ise uğraşmak istemediğinden, al kızım'dır tek cümlesi. toplarsınız ne varsa, market alışverişiyse hele of tüm abur cuburlar senindir.
• anneli alışveriş saatlerce sürer, beğendiğiniz herşeye mutlaka bi kulp bulur, bulana kadar saatler harcar. bir de kendi beğendiklerini giydirme süresini ekleyelim buna. velhasıl babayla bu süre %75e kadar azalır. "beğendin mi, oluyo mu o? heh tamam ver ödeyeyim de gidelim hadi acıktım ben" hay canını yediğim ya
• babalı alışverişte baba bir kafede oturur elindeki poşetleri ona verirsin, anneli alışverişte annenin çantasını bile bazen sentaşırsın.
• anneyi istenilen mağazaya sokmak dahi zordur, mağazaya gidene kadar sizi hiç ilgilendirmeyen bir sürü mağazaya girip annenizi beklemeniz gerekecektir. ayrıca anne mağazaya girer girmez de gözden kaybolur, sizinle ilgilenecek derken kendi için için birşeyler bakarken bulursunuz. baba ile alış veriş kolaydır, mağazaya gidilir, istenilen(ler) alınır ve çıkılır. fakat alınacaklar bütçeyi aşıyorsa anne her zaman ikna edilebilirken babayı ikna etmek deveye hendek atlatmaktan zordur.
  ayrıca;
  (bkz: bir tek annem olsun bana bir şey olmaz)
• anneli alışverişte her beğendiğinizi denemek zorundasınız ve mesela 10 parça kıyafet denediyseniz en fazla 1-2 parça kıyafet alabilirsiniz.çünkü ilerdeki kullanım alanları düşünülerek elenmiştir o kıyafetlerin bir çoğu.babalı alışverişte her gözünüze hoş geleni denemeden alabilirsiniz.
• anneli icin (bkz: yeri iyiymiş)
• en güzeli tek başına alışveriştir.
• anneli alışverişte kredi kartının sürttükçe ürün alabildiğin bir materyal olduğunu düşünürsün, babalı alışverişte kredi kartının kahpe bir şey olduğunu, cepte para varsa onunla alınması gerektiğini öğrenirsin. tabi bir de annenin kredi kartını yanlış kullandığını baba tarafından bütün alışveriş süresinde duyarsın, baba da o cümleleri annenin yanında söyleyemez, çünkü yemez.