bağlanma travması ^*

• ingilizce literaturde attachment trauma diye gecen, cocuklukta ebeveyn bakici (caregiver) kisiyle bebegin baglanma konusunda gecirdigi kopukluk, eksiklige dayali bir travma turudur. cocukluk donemi hayatin kodlarini yazip ogrendigimiz bir donem oldugundan sagliksiz ogrenilen sevgi dili ve sagliksiz sekilde ihtiyaclarini ifade etme ve giderme sekilleri ileride sorun olarak yetiskinlerin hayatina yansiyor.
  
  bu baslikta cesitlerini ve cogu insani genellikle nasil etkileyip, semptomlarini nasil gosterdigini uzun uzun anlatmistim: eski sevgiliyi unutmanın yolları (bkz: #96953162)
• (bkz: sevilmediğini bilerek sevmek/@sacmalog)
  
  (bkz: birini sürekli düşünmek/@sacmalog)
  
  (bkz: mesaj atsam mı atmasam mı tereddüdü/@sacmalog)
  
  (bkz: aşka olan inancın bittiği yaş/@sacmalog)
  
  (bkz: tutku/@sacmalog)
  
  (bkz: çocuklukta duygusal ihmal/@sacmalog)
  
  (bkz: serdar ortaç/@sacmalog)
• şema kimyasının çıkış noktası.
  
  bunu sosyal deney üzerinden anlatmak istiyorum. üç tane çocuk olsun, beş yaşlarında düşünelim. markette olsunlar ve anneler bir an gözden kaybolsun.
  
  1. çocuk: annesinin yokluğunu fark etti. ama ağlamadı çünkü geleceğini biliyor; güvenli bağlanmış. annesi gelince gülümsüyor ve marketi gezmeye devam ediyor.
  
  2. çocuk: annesinin yokluğunu fark ettiği an standları panikle gezmeye başladı. gözyaşlarıyla anne! anne! diyor. annesi geliyor. ama yavru kuş annesi kucağına alsa da sakinleşemiyor. yine giderse korkusunu yoğun yaşamış; kaygılı bağlanmış. yeterince güven hissi verilmemiş. annesine ihtiyaç duyduğunda sarılamamış. belki de büyük çocukmuş, hep sıranın ona gelmesini beklemiş.
  
  3. çocuk: annesinin yokluğunu fark etti. ama alışkın, nasılsa ona ne zaman ihtiyacı olsa annesini görememiş. ağlamıyor bile. ama ona güvendiği için değil, öğrenilmiş çaresizlik duygusu baskın. annesi gelmese de olur çünkü zaten ilk defa kaybolmuş hissetmiyor. güven duygusunu tanımıyor. anne kucağına alınca panikleyebilir. öpülmekten hoşlanmayabilir. ilgilenilmek onu boğulmuş hissettirebilir. çocuk olmak ne demek pek tanımıyor. 5 yaşında büyümek zorunda kalmış yavrum. canı yansa anne! demek aklına bile gelmeyebilir; kaçıngan bağlanma, beraberinde gelen kopuk avungan mod.
  
  şimdi bu üç çocuk büyüsün. genç erişkin olsun. 25 yaşına gelsinler. üçünün de ilişki durumlarına bakalım (sırasıyla)
  
  1. genç: sağlıklı yetişkin modunda yaşıyor. ayrılığı sindirebiliyor. sevileceğine inanıyor. sorunları kişisel algılama eğilimi oldukça düşük. olası bir sorunda öfkelenmeden konuşabilir. terk edilme korkusu yok hakeza bağlanmaktan da. sevgisini doyasıya verebilir. karşısındakini şımartmaktan korkmaz çünkü şımarmayı öğrenmiştir ve bunun iyi bir şey olduğunu bilir. şımartılmayı normalize etmiştir. verilen değeri tehdit algılamaz. sevgi almayı da bilir.
  
  2. ve 3. gençleri yazmayı günlerdir deniyorum, ne yazsam kırıcı oldu. beğenmedim. yazmayacağım onları :)
• balık burcu diye açsaydın entryi