• maaşlı üst gelir grubunun ununu eleyip eleğini astıktan sonra(eğitim hayatı sonrası) yaşadığı beklentidir. bir nevi yaşama azmini tetikleyen şeyler.
  • valla beni emekli olup toplu taşıma araçlarına ücretsiz binebilmek ayakta tutuyor.

    bu ayrıcalığı tatmadan ölürsem çerkes gözlerim açık gider.

    neyse tanım: beyaz yakalıyı hayata bağlayan beklentilerdir.
  • hicbir beklentim yoktu. ben de komple biraktim. kimse bunun icin okuyacagimi soylememisti...
  • yok,

    ne için yaşadığımı bile bilmiyorum.

    edit: zengin olmak yada zengin hissetmek isteyenler olmuş. yapmayın arkadaşlar bahsedilen his yada yaşam şekli size uygun değildir. parayı yönetmek, zengin gibi düşünmek farklı birşey. biz onu yapamayız.
  • hayattan ne beklediğimi düşünmek için biraz stressiz ve huzurlu zaman geçirebilmek isterdim ...
  • bir gün zorunda olduğum için değil de gerçekten keyfi bir biçimde çalışmak ya da hiç çalışmamak.
    cidden kendimi köle gibi hissediyorum.
    bir yere gidiyorum ve sabahtan akşama kadar 10 saat boyunca yapmayı hiç istemediğim, mantıksız ve gereksiz işleri yapıyorum.
    umarım bir gün çalışmak zorunda kalmadan yaşayabilirim.
    çünkü bunun haricinde hayattan bir beklentim kalmadı iş açısından.
  • hayattan beklentisi olan insan, zaten beyaz yakali olmaz.

    beyaz yaka kulturunun size onerdigi hayat; toplum tarafindan kabul gorme, goreceli olarak konforlu bir calisma ortami, gene goreceli olarak maddi kazanc ve network avantaji, dunya vatandasi olabilme, global hayati gorebilme vb sosyal avantajlar olarak ozetlenebilir. bu da konfor alaninda yasamak isteyen ve emegini para ile takas etmekten baska bir secenegi olmayan ortalama bir insan icin idealize bir hayattir. bizler de bu hayat duzeni tarafindan kabul edilmeyi amaclayan talipliler oluruz. farketmeden yapariz bunlari. oylesine gecip gideriz, bir amacimiz yoktur zaten. bu elestirilecek bir sey degildir.

    hayattan beklentisi olan insan ise boyle bir talepte bulunmaz, her seyi kendi yaratir. oyun alanini kendi belirler. arada ucurum fark var. hayattan bir beklentimizin olmasinin ilk sarti, hayatla alip verecegimiz varmiscasina yasamaktir zaten. bu da ovunulecek bir sey degildir. varsa vardir, yoksa yoktur.
  • şu anda tek beklentim yönetimden çıkacak olan home office kararı.
  • mortgage patlatıp, senede 1 düzgün tatil yapabilmek.
  • yazılımcılar beyaz yakalı sayılıyor mu? şahsen gram yazılım bilgisi olmayan aptal yöneticiler sayesinde bazen kendimi bakkal çırağı gibi hissediyorum da.
hesabın var mı? giriş yap