• türk mizahında en çok kullanılan figürlerden biridir. yahudinin -tabiatından geldiği varsayılan- cimriliği genellikle kuvvetli bir mizah malzemesi olarak kullanılır durur yıllardır. fıkralardan karikatürlere, geleneksel kukla sanatından ortaoyununa kadar sıklıkla vurgulanan görüş, herhangi bir mizahi üründe yahudi'nin cimri, cimri'nin ise yahudi'nin yerine ikame edilebilecek sözcükler olduğu yönündedir. bir mizah eserinde cimriliği ile güldürü konusu olan karakter, doğrudan "yahudi" olarak tanıtılmasa da, adının "mişon, moşe, becerano, behor, isak" olarak seçilmesinde, kafasında kipa ya da fötr -ve hatta gözünde sapsız gözlük- ile çizilen portresiyle, türkçesinin dikkat çekecek şekilde bozulmasıyla hep "yahudi cimridir" mesajı bir yerlere gizlenir.

    rıfat bali'nin aksine, türkiye'de hiçbir zaman sistemli bir antisemitizm olduğuna inanmasam da, bu türden kültürel motiflerin toplumsal bilinçaltında yatan, toplumun genelinde gözlemlenebilecek zenofobinin içinde kümelenen kimi antisemit motiflerden kaynaklı olduğunu düşündüm çocukluğumdan beri. çevremden de aldığım tepkiler hep bu yöndeydi. ve yine neredeyse çocukluğumdan beri, insanların cimriliğime yaptıkları göndermelerin hep bir şekilde içinde dünyaya geldiğim etnik gruba gönderme olduğunu sezdim durdum.

    çocukluğumda "eziklik" diyebileceğim kimi saklanası durumların hemen hepsini yetişkinliğimde bir şekilde aşmaya başladığımı farkettiğimde, gerçekten cimri olduğumu da farketmiş oldum. ben cimriydim. "belki de bana* yakıştırıldığı için bu rolü bu kadar kolay benimsedim" diye avutmaya çalıştım kendimi bir süre. yok, olmadı. bildiğin cimriydim ben. cimri'nin içinde saklanan ve onu "tutumlu"dan ayıran o "naletçe parasını sakınmak, dünya malına para harcamaya kıyamamak" vurgusunun bizzat ruhumda yer edinmiş olduğunu gördüm. demek ki ben bir mizahi karakterdim. ya da gerçekten de domuz gibi cimriydim de bunu mizahtı şuydu-buydu diye saklamaya çalışıyordum.

    biraz itiraf.com tadı veren bir tanım oldu. ama yine de insanların yıllardır üstüme geldiği, tedavi olamadığım taksiye binmezse ölecek hastalığıma rağmen delicesine sahiplendiğim cimriliği birilerinin, bir şeylerin üstüne atmalıydım. o açıdan bir günlük olarak ekşi sözlük bilinciyle burada bir deşeyim istedim.

    sonuç olarak. ne kadar da mişon'muşum meğer. yine de acıklı bir hikayenin esas çocuğu olmaktansa bir fıkra kahramanı olmuş olmaktan son derece memnunum.

    bonus olarak:
    (bkz: yahudi burnu)
  • (bkz: piyojo)
  • (bkz: ermeni gelini gibi kırıtmak/@gxl)
  • http://www.idefix.com/…asp?sid=j6jk4mnjze1yi1aq70og
  • dünyaya düşen ilk yahudi damlası.
  • (bkz: iskoç cimriliği) ile yarışır.
    alakalı başlıklar:
    (bkz: çıfıt)
    (bkz: çıfıt çarşısı)
    (bkz: bezirgan)
  • (bkz: iplikçi nedim)
  • yahudi olmayan birinden duyunca hic komik olmayan fıkralara konu olan, 2021’de hala var olduguna inanamadıgım stereotiplestirmedir
hesabın var mı? giriş yap